Tegenover mij zit Niels Krebbekx, fotograaf. Je kent ze wel, je gaat op vakantie en iedereen neemt wel een vakantiekiekje. Maar altijd is er één bij die net wat meer foto’s schiet dan jij. In plaats van dat ene rolletje van 24 opnamen op de hele vakantie schoten zij er wel enkele rolletjes van 36 per dag. En zo was het ook met Niels.

 

We zitten samen aan een tafeltje en Niels toont een olijke glimlach. Een lach die eigenlijk haast altijd op zijn gelaat gebeiteld staat, want ik heb Niels nog nooit zonder die lach gezien. “Het was dan wel spannend als je thuis kwam en met die hele rits rolletjes langs de fotocentrale ging om ze te laten ontwikkelen. Pas dan zag je de resultaten van je werk”. Sinds een jaar of 8 à 9 heeft Niels de overstap gemaakt naar het digitale tijdperk. “Bij elke foto kun je even terugkijken wat het resultaat is. Ben je ontevreden dan schiet je nog wat foto’s. En de digitale opslag maakt je mogelijkheden helemaal haast eindeloos”. Sinds Niels digitaal is gegaan, is zijn fotocarriëre ook in een stroomversnelling geraakt. Hij krijgt opdrachten om voor kranten te fotograferen, maar daarnaast koestert hij ook andersoortig werk. De benedenverdieping van zijn woonplaats is helemaal als fotostudio ingericht. Er zijn aparte kleedruimten en toiletruimten voor de modellen die hij voor zijn camera krijgt. “En die modellen komen soms van heinde en ver, helemaal naar het Bergse afgezakt om hier een fotoshoot te doen”. De naam van Niels is dan ook groeiende, getuige het antwoord van een Bergse die ook bij Niels haar foto’s liet maken. “Ik ken eigenlijk alleen Niels, en dan hoef ik niet verder te zoeken”. Ook de nodige bruidsparen hebben deze Bergse fotograaf al gevonden als het gaat om het vastleggen van wat de mooiste dag in hun leven zou moeten zijn. Eigenlijk is Niels meestal met het vastleggen van mensen bezig. Zo zie je hem ook regelmatig bij het vastleggen van concerten en evenementen, of neemt hij weer kids op de korrel. Op de vraag wat hij nou zijn voorkeur geeft, is het antwoord dan ook beamend. “Ik mag graag mensen vastleggen, maar ook Urban stijl”. Bij deze Urban stijl gaat het hem niet alleen om de gebouwen, maar zeker ook hoe hij mensen vastlegt in de omgeving van de gebouwen. “Eigenlijk is Niels iemand die momenten vastlegt, meestal mensen in een moment”. Het is zijn vriendin Janneke die hem bijspringt in het verhaal. “Hij weet ook precies wanneer er zich die speciale momenten gaan voordoen. En dat maakt dat zijn foto’s zo speciaal zijn”.  Niels vervolgt, “er is niets zo mooi dan wanneer de foto klaar is, de klant zegt ‘ben ik dat?’, dat ze dit resultaat niet verwacht hadden. Dat zijn momenten dat ik trots op mijn werk ben, daar doe ik het voor”.

Een kijkje op de website van Niels, www.krebbekx-fotografie.nl , geeft ons een kijkje op de veelzijdigheid van Niels. Als echte professional besteedt hij heel veel aandacht aan zijn opdrachtgevers, en aan zijn modellen. “Alleen op deze manier kan ik leveren wat de klant van mij verwacht”. En daar gaat het om.

Zijn opdrachten voor de diverse kranten ontvangt Niels veelal via het Fotoburo. “Je komt dan op de meest vreemde plaatsen op de meest uiteenlopende tijdstippen. Ook hier zoek je weer het juiste moment dat een beeld geeft aan jouw opdracht. Soms kan ik uren staan wachten tot zich dat ene mooie ogenblik voor doet. Maar ik heb ook wel bij een voetbalwedstrijd gehad dat ik een paar proeffoto’s nam om licht en afstand goed te kunnen bepalen. Bleek dat ik juist een erg mooi moment van een omhaal gevangen had. En dat was een prachtige weergave van de wedstrijd, mijn werk zat er al weer op”. Niels is zorgvuldig als het gaat om afstemming van zijn werk met zijn collega’s. “Als ik merk dat we met meerdere mensen ons werk aan het doen zijn, zal ik altijd even vragen aan de collega’s waar ze straks zullen gaan staan. Zo hoef ik hen niet in de weg te lopen, en zij weten direct dat ik hier ook voor mijn werk ben”. Op de vraag  op welke foto’s hij nu echt trots is komt de aarzeling naar boven. Niels geeft aan dat hij veel speciale momenten heeft, en dan blijkt dat foto’s er voor hem vanwege uiteenlopende redenen boven uit springen. Als ik hem naar één foto vraag, komt toch de foto van het concert van Apocalyptica naar voren (op deze pagina afgedrukt). “Ik vind deze heel erg sterk naar voren komen, vooral ook in deze zwart-wit setting”. We hebben nu een tijdje zitten praten, en steeds meer wordt mij duidelijk waar het Niels om gaat, en waarom hij juist daar zo goed in is. Vergeet even de situaties waarbij hij ‘andere’ foto’s maakt. Niels legt met name mensen vast, en die mensen vertegenwoordigen emoties. En Niels vangt juist dat ene moment van menselijke emotie, en dat telkens weer.