Fotograaf, dat is wat Harrij is. Maar wie hem zo noemt doet deze man schromelijk tekort!

“Sonn, ik hou een dubbele expositie; er hangen werken van mij bij Kapper Jaap te Bergen op Zoom en bij de bloedbank Sanquin in Bergen op Zoom.”

Mijn interesse was direct gewekt. Ik heb al eerder werken van Harrij gezien en op zijn zachts gezegd kunnen die mij wel bekoren. Dus tijd voor een afspraakje. Ik ontmoet hem bij Kapper Jaap.

“Ik ben bloeddonor bij Sanquin en zag op een gegeven moment wat schilderijen hangen. Een brutale vraag was snel gesteld en beantwoord. Ik heb al op de vestingen BoZ, Vlissingen, Roosendaal, Goes en Breda mijn foto’s kunnen tonen. Het is een soort reizende expositie aan het worden. Ik krijg er veel positieve reacties op dus nu hangt mijn werk weer in Bergen op Zoom en na de zomer in Goes. Bij Kapper Jaap eigenlijk idem. Er heeft al werk van mij hier gehangen. Jaap beaamt dit:”Joh, het zijn schitterende foto’s en dan maak ik graag een muur vrij hoor.”

Het virus is bij Harrij al vroeg begonnen toen hij als jong kulleke met een kodak boxje aan de slag ging. Van daar uit is de passie alleen maar gegroeid. Harry is een mensen-mens dus is het vanzelfsprekend dat dit ook de rode draad in zijn oeuvre is. “Een paar jaren geleden heb ik van een stel foto’s gemaakt waarbij hun gelaat een en al het goede leven uitstraalde. Het was een kippenvel moment toen ik deze week naar de crematie van één van hen ging en daarbij mijn foto’s op de kist zag staan.” 

Harrij is ook een muziekliefhebber pur sang:”Eigenlijk maakt mij het genre niet eens zoveel uit want ik heb een hele brede smaak van country rock tot metal.” Ik heb Harrij al vaak bezig gezien wanneer bands in bij voorbeeld Gebouw T in actie waren. “Ik weet nog hoe ik vroeger bij mijn eerste Rock Werchter mijn camera naar binnen smokkelde. In een jus d’orange pak zat mijn body verstopt en mijn telelens zat in een fles. Ik had net een paar mooie shots gevangen toen de bewakingsdienst mij in de gaten kreeg. Gelukkig kon ik toen nog hard lopen.” Tegenwoordig is het niet meer nodig om zaken te verstoppen. Als gerenommeerd fotograaf van het muziekblad OOR krijgt hij tegenwoordig wel voor elk concert een accreditatie.

Harrij is voor mij geen fotograaf. Nee, ik zie hem echt als een kunstenaar. De foto’s die me aanstaren bij Kapper Jaap zijn stuk voor stuk kunstwerken waarbij de ‘gevangen’ artiest je meeneemt in het optreden dat op dat moment plaats vindt. “Ik ben iemand van de close ups. Ik wil de expressie van de muzikant zien.” En dat laatste lukt hem zeker, want bij veel van zijn foto’s zie je gewoon het contact dat er tussen de fotograaf en zijn onderwerp is. Voor een foto de goedkeuring van Harrij krijgt voor exposure aan de buitenwereld moet er heel wat gebeuren. Hij ‘zeeft’ zijn werken in verschillende stappen en er gaat ook geen enkele foto onbewerkt de deur uit. Wat dat betreft is Adobe een essentieel hulpmiddel. Maar wie de werken van Harrij dan voor ogen krijgt kan in eerste instantie maar één woord brabbelen: “Wow”.  En dat op zich zegt eigenlijk al meer dan genoeg. De foto’s van Harrij zijn adembenemend. Vergeet de kiekjes van vroeger, bij deze Bergse fotograaf zie je simpelweg uitsnijdingen van de beleving van een concert of optreden.

Misschien dat de Juvenaat feesten wel de aanleiding zijn geweest om in de muziekfotografie te belanden. Daar heeft hij immers een deel van zijn jeugd gesleten. “Ik heb daar nog goede herinneringen aan.” Tegenwoordig is hij ook zo’n beetje de huisfotograaf van Gebouw T. Als je met Harrij praat hoor je allerlei artiesten en concerten voorbij komen. Als muziekliefhebber komt hij dus gewoon dubbel aan zijn trekken.

Maar zijn fotografie reikt verder, van bruiloften tot portretfotografie.

Ik vraag Harrij wat nu het leuke van zijn vak is? Het antwoord is uitgebreid want er zijn veel dingen die hem in zijn vak aantrekken:”Ik mag heel veel muziek zien en horen. Het contact met de andere fotografen tijdens concerten is hartstikke leuk. Ook vind ik portretten met kinderen erg leuk werk. Ik speel daarbij de ‘ruige jongen’ om het ijs te breken en vaak stuur ik de ouders gewoon weg. Op deze manier heb ik met die kinderen heel snel een klik. En wat heel belangrijk voor mij is: ik ben met mensen bezig.”

Op mijn vraag of hij nog een ultieme uitdaging of wens heeft moet hij even grijnzen. “Tja, een speciale uitdaging. Weet je, ik zou graag nog eens een reeks portretten schieten van Willem van Hanegem en van Neil Young, beiden helden van mij.” Ik kijk naar Harrij en voel de adoratie die hij voor deze mannen heeft. “Maar ik zou ook nog eens graag met de fiets Alpe d’Huez oprijden.” Ik kijk hem eens verbaasd aan en lachend voegt hij toe dat hij dan eerst nog wel een poosje moet trainen.

‘Harrij Stekel’, fotograaf van beroep, maar volgens mij meer een beeldkunstenaar. Zijn werken zijn bij Kapper Jaap te Bergen op Zoom nog tot en met de Krabbenfoor te bewonderen. Bij de bloedbank Sanquin hangen ze nog tot en met juni van dit jaar. Op beide locaties kun je tijdens de reguliere openingstijden terecht.

Ga absoluut eens langs want een bezoekje is zeker de moeite waard.

Meer info: https://www.facebook.com/search/top/?q=harrij-stekel