Zondag 4 oktober 2015 - Voor de zevende keer op rij organiseerde  NOC*NSF, in samenwerking met de Johan Cruyff Foundation en het Militair Revalidatie Centrum in Doorn, een Jong talenten dag op de terreinen van het MRC. Hier onder volgt een verslag van Anne van Hees wiens kleindochter Suzie Pellis ook deelnam. 

Voor de eerste keer werd er binnen deze dag een Miniorendag georganiseerd. Speciaal voor sporters van 12 jaar en jonger met een lichamelijke beperking. Zij konden ruiken aan de verschillende mogelijkheden van Paralympische sporten. En ik was er te gast. 25 jonge kinderen deden mee en de 7 jarige Suzie Pellis is een van hen. Na inschrijving en wat drinken, mogen de jongsten naar het zwembad. Daar gingen ze allerlei onderdelen van het zwemmen beoefenen. Voor de ouders was er een ouderbijeenkomst o.l.v. Carin Miedema, moeder van de paralympische kampioene Marlou van Rhijn. Zij vertelde hoe haar gezin omgaat met sport, het niet anders zijn dan anderen en “beroemd” zijn. Na deze bijeenkomst konden de ouders in het zwembad naar de verrichtingen van hun kinderen gaan kijken. In kleine groepjes waren zij bezig zwemtechnieken te verkrijgen of te verbeteren. Draaien onder water, een goede afzethouding, duiken vanaf de startblok. Suzie volgde de aanwijzingen met grote aandacht en aan het eind van de ochtend vond ze deze manier van duiken leuker dan “gewoon vanaf de kant”. Haar inzet viel op en zij heeft afscheid genomen van het zwemteam, met een uitnodiging voor de Open zwemtraining met het Paralympisch zwemteam, op zaterdag 14 november in Zeist. Maar niet na eerst nog naar een wedstrijdje tussen Simon en Chantelle, deelnemers van het Paralympisch zwemteam, te hebben gekeken.

De middag stond in het teken van sport en spel. Ook weer in kleine groepjes konden de kinderen ervaren hoe het was om te tennissen, kogelstoten, dribbelen met een bal, door sommige in de rolstoel, bidon werpen en met tennisballen gooien. Na om beurten de activiteiten uitgeprobeerd te hebben, gingen ze met de rolstoel aan de slag. Alle sportertjes kregen een rolstoel waarmee ze zich eerst gingen opwarmen, voelen hoe het is om in zo’n stoel te zitten, hoe je die in beweging zet en bestuurt. Een peulenschilletje voor hen die dagelijks in een rolstoel zitten, maar voor hen die dit niet gewoon zijn viel het nog niet mee. Uiteindelijk werd er door iedereen een parcours afgelegd over allerlei hindernissen, hellinkjes, stoepjes, balkjes, tussen pionnen door. Suzie is een doorzettertje, sturen met één handje is moeilijk, de rolstoel wilde eerst alleen maar één kant uit, maar uiteindelijk lukte het haar wel en wist zij het parcours vlot af te leggen, zij wipte zonder hulp over de stoepjes en balkjes. Een hoeraatje voor alle deelnemertjes, het lukte ze allemaal. Enkelen gingen zowaar een echt trapje af met de rolstoel. Voor Suzie gooide uiteindelijk een grote blaar op haar rechterarmpje roet in het eten en moest ze afhaken. Het valt ook niet mee als je geen hand hebt om de wielen te laten draaien. Later in de auto vertelde ze dat ze het zwemmen én het tennissen het leukste vond.

Voor ons, toeschouwers, viel de hartelijke, sympathieke sfeer waarin de hele dag gehuld was, het meeste op. Iedereen was erg betrokken en deed zijn of haar uiterste best om het de kinderen naar de zin te maken en hen te motiveren om alles uit te proberen. Kortom: een zeer geslaagde dag.