Zondagmiddag, lekker zonnetje en kermis op de ‘Kiek’. Wat doe je dan als jeugd, juist ja je zoekt je vriendinnen op en je gaat maar eens op stap. Het is altijd spannend om over dat kermisterrein te wandelen, wie weet welke knappe jongen je ziet. Samen met je vriendinnen giechelen over wat je ziet, en je alvast voorbereidend op dat gesprek dat maandag zeker op het schoolplein zal plaatsvinden.

De voorjaarskermis op de ‘Kijk in de Pot’ is altijd een opgang naar de zomer zeg ik maar. Het zonnetje toont zich weer en vooral voor de kids is het weer genieten met al die attracties. Felle kleuren, snelle en minder snelle boliden, eettentjes; er is eigenlijk wel van alles te beleven.

Bungeejumpen is natuurlijk voor de stoere jonge bikkeltjes gesneden koek. Hoppa, laat jezelf insnoeren en spring dan zo hoog als je maar kunt. En dat is eigenlijk best hoog hoor want sta er niet van te kijken als die kleine acrobaten zo maar meer dan vijf meter de lucht in vliegen.

Kinderen willen zelf hun eigen ritjes maken. Soms zijn er ongeruste moeders die de spruit nog wat te jong vinden om hier alleen op avontuur te gaan, maar vaak blijven beide ouders aan de kant staan om te zien hoe hun kroost het er van af brengt. En dat zorgt weer voor gezonde spanning bij zowel de kids als wel bij de ouders of grootouders.

Zoals gezegd, de kermis is het domein van de jeugd die in groepjes van jongens of meiden rond ‘banjeren’, of het zijn de gezinnetjes die op pad trekken. En zeg nu zelf, dat is toch het uitgelezen moment voor een leuke foto?

Vaak zie je ook de grootouders meegaan naar de kermis. Vooral opa’s staan nogal eens aan de kant van zo’n ‘ride’ om er zeker van te zijn dat het nageslacht het er goed vanaf brengt. Trouwens, de papa’s kunnen er ook wat van. Onder het mom van het verstrekken van aanwijzingen blijven ze maar zeker dicht in de buurt. Je weet immers maar nooit….

Hie sneller en wilder de rit, hoe enthousiaster de mensen. Als er onverwachts ook een op- en neergaande beweging plaatsvindt gaan de handjes helemaal de lucht in. Vooral de dames gaan dan nog wel eens over tot het slaken van kreten, laten we zeggen dat het vreugdekreetjes zijn.

Ook onder de kleintjes bevinden zich durfallen. Ik zag dit kleine meisje vol enthousiasme wachten tot de rit eindelijk zou beginnen. Haar gezicht toonde een en al prettige opwinding. Pa zat er wat ingetogener bij. Je zag hem haast denken:”Waar ben ik in hemelsnaam ingestap”.  De kleine kon het niets schelen, die had de grootste lol.

Dit was de laatste kermis die op de ‘kiek’ door de gemeente werd georganiseerd. Onder andere mensen van de kermis zelf nemen het bijltje over. Over de locatie eigenlijk niets meer dan lof. Je hebt behoorlijk wat ruimte, parkeergelegenheid en alles op loopafstand van het centrum. De kermishouders kennende zou het volgend jaar wel eens een bruisend volksfeest kunnen worden. De handschoen om het goed te doen ligt bij hen.