Halsteren - Wie langs Daansbergen 48 te Halsteren rijdt herkent ongetwijfeld de beeldentuin van Paula Withagen. De fraaie kunstwerken roepen om aandacht van de voorbijganger en je kan niet anders dan onder de indruk zijn.

Haar beeldentuin ontvangt regelmatig bezoekers maar eens per jaar pakt ze groots uit met een expositie waar ook andere kunstenaars aan meedoen. Dit jaar is dat al weer voor de 10^e keer.  In het begin deed ze het nog in haar eentje maar sinds 2007 zijn er meerdere kunstenaars bij betrokken. “Het werkt drempel verlagend en dat bevalt heel goed.” Aldus Paula. Dit jaar is het publiek de eerste twee weekenden van juli welkom; dus dat betekent 4, 5 en 6 juli en 11, 12 en 13 juli. Zaterdag de vijfde vindt de officiële opening om 15:00 uur plaats. Dit zal gedaan worden door niemand minder dan Gerlof Jorritsma. De deelnemende kunstenaars zijn Els van Egeraat met haar schilderijen, Coby Baard met haar juwelen, Aviva Louwman met haar kunst uit glas, Ria van Dijk met haar aquarellen en Paula zelf zal haar beelden en schilderijen tonen. Die schilderijen kennen een apart verhaal. Paula troont mij mee naar een behuizing in haar tuin waar zowel beelden opgesteld zijn als wel schilderijen hangen. “Kijk,” zegt Paula, “in het begin schilderde ik nog gewoon. Maar daarna ben ik gruis dat afkomstig was van mijn beeldhouwen gaan gebruiken in mijn schilderijen. Tot het moment dat ik hele stukken steen ging verwerken.” Ik volg haar langs het ‘geschiedenislijntje’ schilderijen. Wat direct opvalt: de figuren vertonen wel een heel erg grote gelijkenis met haar beelden. Gestalten waarbij je je niet kunt verliezen in de details maar onmiddellijk getroffen wordt door de beweging, de elegantie en de emotie. Het gruis op haar schilderijen zorgt dan voor een extra dimensie, letterlijk zelfs. De gebruikte stukken steen lijken wel beelden die ontsnapt zijn en zo een plaatsje vonden in haar schilderijen. Overigens afgelopen winter was bijzonder productief. Na lang denken zegt Paula ineens:”Ik weet het, het is de zachte winter. Ik heb zelf een ‘kapkotje’ voor mijn beeldhouwen. Dat kan in de winter wel eens te koud worden en werken in dikke kleding vind ik niks. Die zachte winter zorgde er natuurlijk voor dat ik haast altijd terecht kon.” Haar vette glimlach maakt dat ik al zin krijg in haar expositie.

Laten we eens terugkijken op een aantal jaren expositie in de tuinen van Paula...