4 x 11 jaren - Het moest een feestje te worden, dat had iedereen beloofd. Alle 22 deelnemende bands hadden iets speciaals in gedachten. De ene band bracht een ode aan het motto van dit jaar, de andere band stond muzikaal stil bij de verjaardag van het festival. Dan waren er ook bands die gewoon hun ding deden. De waarheid moet gezegd worden dat die bands de minste respons kregen van het publiek. Hoe anders was dat bij de Medamme.
‘De medamme’ maakten al indruk bij de intro: aan weerszijden van het podium stond een houten tafel met elk vier dames. Zij vingen het lied aan met percussie van klap op houten tafel en dan met glas op houten tafel. Daarna volgde gitaarspel en zoetgevooisde stemmen. De rest van de band maakten met blazers en trom alles af. Het lied ging over het voorjaar en jury en publiek waren laaiend enthousiast. Een sublieme act.
De band ‘Toren’oog’ greep terug naar de jeugd. Een trotse Vastenavend vader leidde een roedel jonge krabbekes rond en vertelde over de geschiedenis van het dweilen. Een Italiaanse zanger kwam vervolgens vertellen dat iedereen zich van zijn zaddoek moest ontdoen; die was namelijk nodig om mee te wuiven op het refrein van het lied samen met die kleine kullekes die vooraan op het podium stonden. Stik aandoenlijke act.
Dweilband La Mar Ore deed een stapje in het verleden. Een jongen Vastenavend vierder hielp zijn opa met het opruimen van de zolder. In een kist lagen allerlei attributen, waaronder oude Vastenavend LP’s. Het bracht opa terug in vroegere sferen, waarop de jongen verzuchtte dat het toch allemaal wel heel traag was. Dan liet hij horen hoe de snelle hedendaagse variant klonk. La Mar Ore ging moeiteloos over van de trage variant in de snelle.
Het zijn slechts grepen uit het uitgebreide repertoire van optredens nadat 'n Opke Leut het spits had afgebeten met een wervelend optreden in de zaal midden tussen het publiek. Jacques Niederer, de burgemeester van Roosendaal,was het gast jurylid bij het jubilerende Dweilbandfestival. Geflankeerd door de medejuryleden burgemeester Frank Petter, Cees Meijer, Frans van Vliet en onder leiding van voorzitter Jean-Paul Heck werden alle verrichtingen van de bands beoordeeld.
Dit waren uiteindelijk de resultaten:
* De ‘peblieksprijs’ voor die band die bij het publiek het meest losmaakt - Latte n'Ond Mar Zitte
* De ‘vernuuwingsprijs’ voor die band die echt iets verfrissend brengt, iets doet wat nooit eerder een dweilband heeft gedaan - De Medamme
* De ‘meziekprijs’ de loftrompet voor die band die in alle facetten muzikaal de meeste indruk gemaakt op de jury - Da's effe slikke
* De ‘sjoo-prijs’ voor die band die laat zien dat muziek en presentatie één zijn, het publiek komt oren en ogen tekort bij het optreden - Niet te vermei(d)e
* De ‘worstprijs’ voor die band die van harte wordt aangemoedigd door te gaan op de ingeslagen weg - Aggemaronbekendbend
Voor een terugblik op wat fragmenten van een bijzonder geslaagd festival dit jaar waarbij met name de meidenbands opvielen:\