Als ik de deur van het bouwkot op een woensdagavond open doe komt de geur van gelast metaal me al tegemoet. Er wordt driftig gewerkt aan de frames van wat de nieuwe wagen moet worden.

Ik heb mazzel als de eerste persoon die ik tegen het lijf loop de voorzitter blijkt te zijn. Nog meer mazzel eigenlijk, als hij in staat is even wat tijd voor me vrij te maken want het is razend druk bij de club. Ton Franssen was veertig jaar geleden één van de oprichters van BouwClub d’Ekseketel. In 1973 startten ze op de zolder van het gebouw van de broeders in de Hoogstraat. Destijds was ook broeder Leonardo (Broeder Leo genaamd) van de partij. Ton komt zelf uit de chemie & vliegtuig branche. Hij weet dus alles over veiligheid, een onderwerp dat de laatste jaren prominent op de agenda staat na enkele ernstige ongelukken. “Wij zijn erg kien op veilig werken. We stappen niet op een stoel maar gebruiken een veilige trap. Vroeger werkten we nog wel eens met open vuur, dat is nu uit den boze. Ook doen we aan ‘housekeeping’, dat wil zeggen alles wordt na afloop netjes schoongemaakt en opgeruimd. Na het bouwseizoen wordt ook onderhoud gepleegd aan alle gereedschappen en de bouwomgeving.” Zo weet Ton me te vertellen dat de keuze voor Paverpol (polymeer: hars op waterbasis) een bewuste is. “Dit materiaal mag zelfs op een toneel gebruikt worden.” De gebruikte verf is latex op waterbasis. Daarnaast worden er nog andere alternatieve materialen gebruikt zoals foom, hout en papier en zelfs schuim. Maar het draait natuurlijk om de leut. “Het gaat om het creëren, en om samen met een team enthousiaste mensen aan een resultaat te kunnen werken.” En enthousiast zijn ze zeker, want elke dag van de week zijn er wel bouwers aanwezig om aan hun creatie te werken. Ik zie vooral de frames vorm krijgen en al enkele andere vormen die de basis gaan vormen voor de wagen. Het is frappant hoe met de optocht daar niks van te zien is, maar er wel enorm veel tijd in kruipt. Natuurlijk wil ik weten wat de wagen wordt. “Peter Franssen is al zo’n tien jaar de ontwerper van onze wagen, maar ik ga je niet vertellen wat zijn ideeën zijn”, lacht Ton. Ik bijt haast op mijn nagels van brandende nieuwsgierigheid. “Ok dan, ’n tipje van de sluier opgelicht. Het is een B-wagen. We gaan iets doen met eten en onze eerste burger speelt een rol.” Daar moet ik het vervolgens mee doen. Overigens vraagt Ton me te vermelden dat ze altijd op zoek zijn naar nieuwe bouwers. Vooral de jeugd die met de handen kan werken is van harte welkom eens langs te komen. Je kunt ook www.ekseketel.nl bezoeken voor meer info. “Dit seizoen is geslaagd als we ‘n leutige creatie op straat krijgen en iedereen zegt ‘yess’. Als we veilig en heel op de markt in alle harmonie aankomen.” Ton is duidelijk als hij stelt dat onderling respect heel erg belangrijk is:”We doen het tenslotte als één team.”