Als je de Videotiek binnenstapte was de hele ruimte aangekleed met Halloween attributen. 

Dit was 1 november, een goed begin om een horrorfilm uit te zoeken. Het was immers Halloween avond. De lichten gingen uit, er klonken akelige geluiden en dan begon het. Vanuit het donker kropen en schuifelden angstaanjagende figuren tevoorschijn. Bloeddoorlopen ogen in bleke gezichten; alle creaturen van de duisternis leken in één dans bijeengekomen. Susanne van Binsbergen had dit Halloween avondje bedacht en georganiseerd. Omdat in de hele ruimte de verlichting uitgeschakeld was kreeg elke gast een kleine zaklamp om zijn of haar weg te vinden. De speciale actoren waren de dansers van Boogie Down die iedereen de stuipen op het lijf joegen wanneer ze plotsklaps in beeld verschenen. Er was veel voorbereiding aan vooraf gegaan. De muziek van Michael Jackson’s “Thriller” gaf aan de spookachtige bewegingen nog extra spanning mee. De karakters bleven uitstekend in hun rol; zombieachtig gedrag of een sadistische voorkeur voor scherpe bijlen waar het bloed nog van afdroop, het was er allemaal. Zo werden de gasten al buiten “ontvangen” door deze creaturen van de nacht, en die ontvangst ging binnen gewoon door.