Takkeweer - zo liet het weer zich het beste omschrijven. De wind waaide hard tegen stormachtig aan. De temperatuur was weliswaar 8 graden, maar aangezien de wind over de Binnenschelde geblazen werd, en er bovendien kwistig met regen gestrooid werd, was de gevoelstemperatuur gewoon onder nul.  Ik zat lekker in de auto te wachten tot de start kwam. De deelnemers liepen zich echter al op te warmen. De mensen van de auto naast mij kwamen terug en verontrust vroeg ik of het wel doorging. "Dat mag ik wel hopen, want ik heb net voor twee inschrijvingen betaald,"antwoordde de man. Even voor enen toog ik richting startplaats. Al binnen vijfminuten voelde ik mijn onderbroek nat worden en deden m'n oren zeer van de kou. Hoe zou dat wel niet voor de deelnemers moeten zijn. De vrijwilligers togen allen naar hun werkplek en ook De Leutige Krabben kwamen als verzopen katjes voorbij gestiefeld. Normaal gesproken zorgen zij voor de nodige ondersteuning en de vrolijke noot. Nu ze eenmaal uitgespeeld waren en de start er aan zat te komen was de leut de ver van de bed show, alles omdat het weer alle goede zin haast uitgumde. Zo niet voor de deelnemers, zij lieten zich afschieten en gingen dapper op weg. Voor mij was het tijd om weer weg te gaan. De regen vrat aan mijn gestel en ik wilde niet dat het aan mijn apparatuur zou vreten. Op naar de warmte.

Alle lof aan de organisatie, de vrijwilligers en zeker ook aan alle deelnemers die van deze Bergse Havenloop weer een prachtig festijn maakten ondanks de tegenwerking van de weergoden.