De Antwerpse Havens, je kijkt er zo op uit. Vanaf de Ossendrechtse polder ontsnap je al helemaal niet aan dit enorme haventerrein.
Industrie, op- en overslag, gevaarlijke stoffen, chemische rotzooi en veel drukte, dat is natuurlijk wat we van de Antwerpse haven kennen. Sterker we maken ons ook wel eens zorgen omdat het zo dicht bij is. Een steenworp verderop ligt de kerncentrale van Doel en we hebben dus best een hele hoop ingrediënten voor een mogelijke ramp. Maar als je dit eens terzijde schuift, en je probeert met een andere bril te kijken, dan geeft dit een heel ander beeld. Wij gingen op pad en ontdekten iets heel anders. Bij de sluizen is het altijd een drukte van jewelste. Juist hier heb je de kans om grote schepen pal aan je voorbij te zien schuiven. Het is indrukwekkend hoe deze drijvende fabrieken door deze nauwe doorgangen gemanoeuvreerd worden onder begeleiding van de sleepboten. Van hier uit heb je ook zicht op de koeltorens van Doel waar altijd rook uit lijkt te komen. Techniek is trouwens heel fraai als je er oog voor hebt. Neem de tijd om eens naar de techniek te kijken van de kranen en de wijze hoe de containers gelost worden.
Lillo
Als je iets verder rijdt kom je voorbij het dorpje Lillo. Het ligt verstopt in een klein stukje haven waar nog echte rust heerst. Neem een drankje op een terras onder de bomen, of in de stilte van een paar kleine straatjes. Deze fortificatie draagt nog immer het karakter van vroeger. Een bijzonder moment is als er één keer in het jaar een rommelmarkt gehouden wordt. Van heinde en ver komen de mensen al vroeg in de ochtend om hun slag te slaan en later zich neer te vleien op een terras voor een speciaal biertje en iets te eten. Het is er dan stikdruk en waanzinnig gezellig. Toen wij er neerstreken was het erg rustig. We namen de kans om het getijde haventje van Lillo nader te bekijken. Wellicht één van de laatste kansen om dit te doen want het gaat verdwijnen. De dijken worden opgehoogd en het haventje dat nu nog 'binnen' Lillo ligt kom buiten te liggen in de grote watergangen van het havengebied. Overigens wel zonde want het huidige haventje heeft wel dat specifieke oude karakter, dat zal de nieuwe haven beslist niet meer hebben.
Als je uit Lillo vertrekt en je vervolgt je weg zie je heel veel chemische en petrochemische industrie. Maar wonder boven wonder, je ontdekt tussen al dat moderne geweld nog een hele oude molen en een oud kerkje. Het havengebied mag best verrassend genoemd worden. Immers naast de modernste installaties ontdek je her en der ook nog hele oude industriële gebouwen die wij inmiddels als erfgoed zouden opnemen. In Antwerpen blijft het gewoon nog in productie. Als je dan het industrieterrein uitrijdt beland je vanzelf op t Steen. Parkeer de auto en zoek een terrasje op zou ik zeggen. Het is daar altijd aangenaam vertoeven. En dat zo dicht in de buurt.
