Wat een geweldig feest! Laat ik daar maar mee beginnen. Al maanden was ik bezig met de voorbereidingen voor mijn eigen feestje: De presentatie van mijn eerste boek ‘De Oversteek’. De laatste twee weken waren vooral slopend. Behalve mijn normale werkzaamheden ( wat gelukkig niet zoveel is met m’n fulltime baan in het Franciscus Ziekenhuis in Roosendaal, mijn parttime baan bij Wegener en m’n beslommeringen met www.bozinbeeld.nl) was ik volop bezig met de promotie voor deze speciale dag op 16 juni in café ’t Slik. Vandaag had ik nog tussen 11 en 12 in de ochtend een afspraak met Peter de Kok bij ZuidWestFM. Toen ik daar wegreed voelde ik de spanning groeien. Dat was het laatste geweest waar ik zelf de hand in had. Vanaf nu ging het allemaal over me heen komen zonder dat ik zelf er nog maar iets aan kon bijsturen of veranderen. Ja, ik geef het toe, ik was zenuwachtig. Gelukkig was Len bereid om de boekenverkoop voor me waar te nemen. Dan was ik daar ook vanaf. Dan eindelijk zag ik Albert Hagenaars binnen komen. Yessss, hij had het gered. Ik wist dat hij voor werk naar Oxford moest en dat het krap zou worden of hij wel tijdig in ’t Slik zou belanden. ‘Maak je niet druk’, zei hij, ‘Als ik te laat ben neemt mijn vrouw Siti het voor mij waar’. Pas achteraf besefte ik dat zoiets bullshit was, want Siti was nota bene de chauffeur die met ronkende motor op Eindhoven Airport stond te wachten om Albert op tijd in het Bergse af te leveren. Ja hoor, het feest begon. De eerste spreker was Nico Franken, mijn broer, die over zijn boek iets vertelde en er zelfs iets uit voorlas. Daarna was het woord aan Jack Stuart die een wonderdol en amusant verhaal omtrent de verrijzenis van mijn eigenste persoontje aan het publiek toevertrouwde. Ik was geamuseerd, en met mij het publiek. Dan was het moment daar, Marijn van den Branden had alles op zijn eigen manier aan elkaar ‘gekletst en nog een beetje gezwamd ook’. Albert Hagenaars betrad het podium en begon met een verhaal waar mijn oren steeds meer van stonden te klapperen. De familie Tolkien zelf was op het spoor van mijn ‘schrijfselen’ gekomen en was beducht op enigerlei vorm van plagiaat. De correspondentie daaromtrent was bij Albert terecht gekomen en hij had het als mijn mentor zijn plicht gevoeld om de honneurs mijnes boekes te verdedigen en te promoten ook nog. Daar was dus zijn tochtje voor. En het resultaat is dat ik niet alleen de zegen van de dochter van de beroemde schrijver Tolkien heb gekregen, maar zelfs een uitnodiging om mij in Oxford te vervoegen was mijn deel. Wat een geweldig feest. En om over feest te praten, 666 The Nightmare trakteerde mij en alle aanwezigen op een geweldige set muziek van de allerbovenste plank. Geweldig tof mannen en vrouw dat jullie mijn feessie completeerden en tot een unieke ervaring gemaakt hebben.
Marijn Withagen bedankt en iedereen bedankt naast alle namen die ik al genoemd heb. Niels Krebbekx was er bij om foto’s te maken die je hier onder ziet. Niels ik ben trots dat je er bij was met je vriendinneke en mijn vriendinneke Janneke die nog maar net terug uit het ziekenhuis was. Ik ben er ook bijzonder trots op dat het maatje van mijn vader Tante Frans Delrue er was met Lies zijn vrouw. Nog trotser ben ik er op dat mijn eigen moeder er was. Voor mij was deze zondag ontzettend speciaal. Ik mocht een bijzonder moment delen met familie, bijzondere vrienden en als toetje mijn moeder op nota bene Vaderdag waar ik mijn eerste boek opdroeg aan mij eigen vader. Pa, ik weet zeker dat je er bij was. Ik hoop dat je een beetje trots op me bent.
Foto’s Niels Krebbekx
