De veertigplussers onder ons hebben allemaal wel eens met een luchtbuks geschoten. De jongeren zijn misschien weer meer bekend met lasergames en paintball. Maar de echte schietsport is in Nederland nog relatief onbekend. Een open dag moet daar verandering in brengen.
Eind mei 2003 werd het schietsportcentrum aan de Ruitershoveweg 39 geopend. Het is ook op dit adres dat we ons op 9 juni moeten vervoegen tussen 11:00 uur en 16:00 uur. Bereid u voor op rondleidingen over de schietbanen en voldoende demonstraties. De kids kunnen zich bezig houden met het gieten van tinnen soldaatjes. Kortom, het is zeker de moeite waard deze dag een bezoekje aan de schietvereniging af te leggen waarbij vooraf inschrijven niet eens nodig is. Sjoerd Minheere is één van de ruim 270 leden van de vereniging. Ik wil wel eens weten wat iemand ertoe brengt om lid te worden van zo’n club. “In 2005 zat ik op het MBO en een leraar vertelde over ‘zijn’ sport, de schietsport. In dezelfde week was er een introductieavond bij SV Het Markiezaat. Ik ben er naar toe gegaan en het beviel vanaf het allereerste moment”. Zoals iedere nieuweling kreeg Sjoerd een opleiding van drie maanden om te proeven van alle verschillende disciplines in de schietsport. “Tegenwoordig duurt de opleiding maar liefst zes maanden en het wordt afgesloten met een heus examen”. Sjoerd lacht als hij me vertelt dat je na het behalen van dat examen gedurende één jaar met een wapen van de vereniging mag schieten. Ik vraag me af wat een mens bezielt om minstens twee keer in de week naar een sporthonk te gaan, ongeacht welke sport. “Om te beginnen is het een hele rustgevende sport. Je bent bezig met dat ene perfecte schot. Je hebt daartoe zoveel concentratie nodig. Controle over lichaam en ademhaling is vereist. Zo vergeet je al je dagelijkse beslommeringen. Sommigen vinden dat het dicht bij meditatie komt”. Vervolgens wijst Sjoerd me op de samenstelling van de vereniging. “Het is een hele sociale vereniging waar mensen van allerlei niveaus en alle lagen van de bevolking komen. Daarbij blijft het wel een individuele sport. We zijn 4 dagdelen per week open en je kunt zelf bepalen hoe vaak je komt en wanneer en hoe lang”. Voorts hoor ik van Sjoerd dat er zeker 12 verschillende schietdisciplines zijn, en dat Het Markiezaat verschillende kampioenen herbergt die internationaal aan wedstrijden deelnemen. Zo wordt het verhaal steeds aantrekkelijker en ik steeds nieuwsgieriger. Zou ik toch ook even langs gaan op 9 juni?
