Door Rien van Ginneken, die niet echt toevallig aanwezig was bij een optreden in Café 't Slik.
Zo rond de klok van kwart over tien, kijkend naar "vermist"op de televisie, een programma dat een mens niet altijd vrolijk maakt.
Een beetje ongeïnteresseerd dwaalden mijn gedachten af naar wat ik op facebook voorbij had zien komen. Een opa die met een beeldschone jonge deerne " 't Slik" aan zouden doen.
Na wat info gepuzzel op youtube werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld, er stond iets bijzonders te gebeuren deze avond.
Met grote regelmaat organiseren Marijn en Carla optredens die er mogen zijn. Van stevige blues tot Heavy metall en dan nu een opa met....?
Daar wil het mijne van weten!
Dag vrouw, ik ben er even tussenuit. Is goed Rien, ik hoor het wel.
Binnen het etablissement is het al gezellig druk. De uitbater loopt een beetje nerveus rond, af en toe in gesprek met een van zijn gasten. Iemand laat op zijn mobieltje een clip zien van Mattanja Joy Bradley. Een spiksplinter nieuwe voegt hij er aan toe.
Marijn kijkt belangstellend, en passant zijn ogen door de zaak dwalend.
In een hoekje bij het podiumpje zit een bevallige dame met een hond. In de ene hand houdt ze een koud biertje en met de andere geeft ze een kauwstang aan het dier.
Op het podium staat een basdrum,micro/standaard, een monitor en wat gitaren opgesteld. Het geheel steekt een beetje magertjes af bij wat er meestal staat uitgesteld bij een optreden.
Het is klokslag elf uur. De kastelein kondigt aan dat er vanavond een bijzonder optreden van start gaat. De muziek wordt weggedraaid, de lichten op het podium ontstoken. De dame van de hond stapt achter de basdrum, pakt een gitaar en gaat los.
Wow, de stilte wordt gevuld met warme volle klanken. Een dijk van een stem met evenredig geraffineerd gitaarspel vult de kroeg. Mattanja weet het publiek aan zich te binden alsof het haar dagelijks werk is.
Langzaam maar zeker druppelt de zaak voller en alle ogen en oren zijn gericht op wat zich daar op het podium afspeelt.
Mijn ogen zijn zoekende naar een opa die ik niet gevonden krijg maar al snel blijkt het de hond van Matanja te zijn die dan weer hier, dan weer daar aan zijn kluif ligt te knabbelen.
Als een warme deken rolt het ene na het andere nummer over mij en de toehoorders.
Als ze haar laatste nummer aankondigt voel ik me weer helemaal opgeladen, de sores van de dag achter me latend.
Door de luidsprekers hoor ik nog net dat Mattanja met haar complete band te gast zal zijn bij " ´t Slik Outdoor" welke op 9 juni op het Wilhelminaveld staat gepland.
Ik kan haast niet wachten!
De eerste foto is aangeleverd door 't Slik. De foto's beginnend met Rien zijn door Rien van Ginneken op de avond zelf gemaakt met zijn mobieltje.
