De wethouder van cultuur van de stad Brielle overhandigde hoogst persoonlijk de trofee voor de eerste plaats in het Shantyconcours aan dirigent Bert Meerman. Het is opnieuw een bewijs dat De Batraven inmiddels bewondering en waardering oogsten tot ver buiten de eigen stadsgrenzen.
Wie had op 11 oktober 2001 kunnen bedenken dat het initiatief van Jan Berends zou leiden tot een muzikaal gezelschap dat in den lande de eerste prijzen wegkaapt op concoursen. En toch is dat precies wat gebeurde op 1 april jongstleden toen het shantykoor De Batraven op bezoek was in het Zuid Hollandse Brielle. Brielle is op 1 april steevast het toneel van talloze evenementen en vieringen omdat de stad herdenkt dat het in 1572 zich heeft bevrijd van de overheersing van de Spanjaarden. Het waren de watergeuzen die hier mede de beslissing forceerden en sindien een fenomeen betekenen in de Nederlandse geschiedenis. Dit jaar was één van de georganiseerde evenementen dus een heus shantyconcours. De driekoppige jury was anoniem in haar oordeel dat het Bergse koor het beste was. De commentaren waren zonder uitzondering lovend voor het koor dat al haast twaalf jaar aan de weg timmert. Trouwens, koor is te weinig gezegd. Sinds de dag van de oprichting kennen De Batraven hun eigen muzikale begeleiding en een eigen muzikaal leider of wel dirigent. Bert Meerman kijkt met plezier terug:” Het was voor het eerst dat we meededen. Voor ons uberhaupt ons eerste concours met een officieel juryrapport en zo. Het was leuk georganiseerd. Mooie ervaring om eens in een kerk te zingen”. Dat moest naderhand natuurlijk gevierd worden:” We zijn met een paar mensen naar onze stamkroeg gegaan diezelfde avond. Vanavond (4 april) na de repetitie hebben we nog een extra borreltje voor iedereen”. Toch wil ik van Bert nog even weten wat de doorslag gaf volgens hem. “De grootste verschillen zaten hem denk ik in de afwisselingen van dynamiek en tempo's , Dus veel variatie in het repertoire. Ook de goede concentratie en het goed kijken naar dirigent (mij dus) heeft ons erg goed gedaan”. Als laatste vraag ik hem wanneer we hen weer in Bergen zien. “Wij zijn met koningsnacht weer van de partij op het Beurspleintje. Dat is inmiddels een jaarlijkse traditie geworden”.