Zo maar even op pad. Je kent het wel. De week van werken zit er op en je hebt het even helemaal gehad. Het is tijd om eens lekker je gedachten en beslommeringen los te laten en eens goed te ontspannen. Een avondje naar je stamkroeg helpt daarbij uitstekend.

Gewoon de deur achter je dicht doen en een gezellig cafeeke binnenstappen. In mijn geval is dat dikwijls Café De Markies. Zelfs als Toon en Brigitte weg zijn, dan beschikken ze gelukkig over goed leutig personeel die de boel wel open houdt. Je vindt er mensen van allerlei pluimages. Mensen die na het winkelen even binnenschieten voor een koffie of een borrel. Mensen die vertier zoeken en hier hun thuishaven hebben. Maar ook groepen die op stap gaan en de gezelligheid van dit café al van verre zien. Mensen ook van in de 80 tot de jeugd die net komt kijken. Tegenwoordig komen er ook weer behoorlijk wat voetbal ploegen binnen waaien. Zo kun je het ene moment met slechts een paar man aan de bar zitten, en dan is het ineens bomvol als er paar van die ploegen binnen stappen, zoals bij voorbeeld vrijgezellen partijen. Afgelopen zaterdag 29 was een bijzondere dag. Toon van de Markies was voor het eerst na lange tijd weer aanwezig in het café. Toon was ongelukkig ter aarde gestort tijdens de Tour de France periode. Hij wilde met zijn tweewielertje een Sur Place maken terwijl hij de bocht omging. En net als in de Tour de France beschikt ook Bergen op Zoom over parcours gedeelten die, zeg maar, minder geschikt zijn voor de sportieve bicyclette. Enfin,  het gezegde in de Markies was dan ook:"Ook Toontje heeft de Tour niet uitgereden". Nu na enkele maanden was hij dan weer ter plaatse, en dat met slechts één kruk. Welkomstgezang viel hem dan ook ten deel toen hij binnen trad. Het was een mooi moment. Het werd nog meer feest toen de mannen van het Moordspel binnen kwamen. Dit gezelschap zet tochten uit in de Bergse binnenstad, waarbij een aantal kroegen aangedaan worden. Ergens is een moord gebeurd en het gezelschap, verdeeld in groepen, wordt langs allerlei lokaties gevoerd waar diverse personages de boel proberen te foppen. Zo wordt je als deelnemer constant op het verkeerde been gezet. Maar het is toch echt wel de bedoeling dat je raadt wie de moord gepleegd heeft. Ook deze avond zie je weer gespannen koppies, papieren met de nodige aantekeningen en tekenen van wanhoop als ze er steeds minder van beginnen te begrijpen. Ik kijk nog eens rond en kom zo wel de avond door. En dat alles zo maar op een avondje als je er eens uit wilt. Als je daarna thuis komt, zijn je gedachten echt wel verzet. Sterker nog, die zijn compleet verdwenen, want je hoofd zit vol met andere indrukken.