Page 76 - Flipbook introductieboekje

pikt. Je raadt nooit wie. Piet Landa heeft zijn neus
al laten zien.’

Willem vloekte. Piet Landa speelde onder een
hoedje met de magistraten van de stad. Over-
al waar iemand zijn schulden niet kon betalen
verscheen Piet. Overal waar spullen verbeurd
werden, daar was Piet weer. Dat zou hem toch
niet overkomen? ‘Ik moet hier weg Henk. Kun je
me uitbreken?’

Henk lachte zachtjes. ‘Die twee bewakers slapen
al als een roos, baas. En nu met de schemering zijn
de lantaarns nog niet aangestoken en let niemand
op. Wacht maar.’ Willem hoorde hoe Henk zich
verwijderde van het raam. Even later hoorde
hij een doffe klop, een zucht en vervolgens
hoorde hij de sleutel in het slot draaien. De
deur piepte even en opende zich dan in een
spleet. Willem trok aan de deur, net ver genoeg
om hem door te laten. Hij zag beide bewakers
tegen het kozijn leunen. ‘Eentje sliep nog niet
diep genoeg baas. Dus heb ik hem maar een beet-
je geholpen,’ grijnsde Henk. Vlug maakten ze
zich uit de voeten. Ze liepen onder de poort
door en verdwenen aan de rechterkant van de
haven. De boot lag dan wel aan de linkerkant
maar aan deze kant van de haven stonden veel
kisten opgestapeld, lagen er veel touwen en
bevond er zich van alles onder zware zeilen.
Zo konden ze ongezien uit het stadscentrum

76