Page 72 - Flipbook introductieboekje

lijk verloor de man zijn bewustzijn niet maar
er verscheen wel een grote buil op zijn voor-
hoofd. Terwijl de half zatte kerels vooruitduw-
den moest Willem achteruit. Andere gasten
werden verdrongen, stoelen en tafels werden
omgesmeten en de chaos was compleet. Het
duurde niet lang. Mannen met uniform en pet
verschenen ten tonele en onmiddellijk werd er
ingegrepen. Houten knuppels werden gehan-
teerd en al snel vielen de aanvallers één voor
één. Willem kon een grijns van opluchting niet
onderdrukken, heel even maar, toen werd het
donker.

Een pijnlijke klop in zijn hoofd wekte Willem.
Toen hij zich moeizaam oprichtte, werd hij
gewaar dat hij in een bijzonder kleine ruimte
was opgesloten. Er was slechts één klein raam
waar tralies voor staken. Hij keek naar buiten.
Daar zag hij het havengebied, hij moest zich
wel in de Gevangen Poort bevinden. Dit was in
vroegere jaren altijd één van de stadspoorten
geweest, maar sinds de stad groeide was deze
functie vervallen en werden er gevangenen
opgesloten. Het was koud en het stonk. Voor-
gaande bewoners van deze ruimte hadden
hun gerief in een hoek van de kamer gedaan
en sindsdien leek niemand hier gekuist te heb-
ben. Hij zette zich terug op wat voor een bed
moest doorgaan. Het matras was smerig en ge-
scheurd. Een kussen was er niet. Wie weet hoe-

72