Page 36 - Flipbook introductieboekje

duwtinten van de oorlog meemaakte. Hij zag en
beleefde veel verschrikkelijks. De oorlog joeg hem
door heel Europa en hoe vaak hij niet aan de dood
ontsnapte, kon hij niet meer tellen. Vreemd genoeg,
toen hij op het Duitse platteland belandde, ontmoet-
te hij de meest mooie mensen. Niet alle Duitsers
waren dus slecht, niet allen waren ze de gevreesde
SS’ers.

De oorlog was alweer jaren geleden, maar ergens
diep van binnen slopen soms toch de herinneringen
uit die periode in zijn dromen. Op een zaterdagoch-
tend was hij al vroeg in de weer: ‘Kom jongens, we
gaan weer een stukje rijden.’ Het was vroeg toen ze
in zijn auto stapten, een verbouwde stationwagen.
Achterin stond een extra bank, afkomstig uit een
oude lelijke eend. Zo kon Jaap alle zes zijn kinde-
ren meenemen. Dit keer reed Jaap de grens over en
de kinderen beseften dat ze in het buitenland zaten,
want moeder zei dat ze zojuist de Duitse grens
waren overgestoken. Jaap keek naar Greta: ‘Wat
dacht je ervan om even op de koffie te gaan? Het is
tijd dat ik je aan een paar hele goede vrienden voor-
stel.’ Greta keek niet begrijpend naar Jaap. Maar
toen viel haar franc. Jaap onderhield al jarenlang
een briefwisseling met mensen uit Duitsland. Zou-
den dit ze zijn? Niet veel later reden ze de heuvel af
en een klein dorpje binnen. Een bord “Wipperfeld”
begroette hen op deze smalle weg. Jaap reed bijna
het hele dorp door en sloeg toen af, een boerenerf op.
Zijn oude maar verzorgde auto kwam tot stilstand
in het grint. Niet veel later kwam een oudere vrouw

de boerderij uitrennen en viel in de armen van Jaap.

36