Westbrabantinbeeld.nl - daar staan we voor. Deze regio heeft namelijk zoveel te bieden.

 

 

Als je een paar uurtjes vrij hebt en het zonnetje laat zich zien, dan zou je best eens een rondje in je eigen omgeving kunnen doen. Er is werkelijk erg veel te zien, als je het maar wilt zien.

We begonnen bij de kerk waar ik ooit lang geleden mijn eerste mis bijwoonde: de Lourdeskerk. Elke straat heeft wel zijn charme en als we dus bij de kerk wegrijden richting Borgvlietsedreef staan we hier en daar stil om de omgeving in ons op te nemen. Van daar uit gaan we even langs de Zeekant. Er staat een behoorlijk deel op de nominatie om gesloopt te worden dus als je de oude omgeving nog even wil vastleggen moet je snel zijn.

 

Ook de nieuwe randweg tussen oud Bergen en de Plaat wordt getooid met ene fraai stukje natuur. Flora en fauna zijn bijzonder te noemen en je kunt hier gerust een poos vertoeven. Maar de tocht lokt me verder weg als ik achterlangs naar de Kraaienberg rij. Boven op de oude zeedijk kijk terug op Bergen maar ook kijk ik naar wat eens 't Scheld was. Toevallig vindt er net een wandeltocht plaats met gids. Het zijn allemaal jonge mensen die door dit fraaie stukje geloodst worden.

 

Langs Hildernisse ga ik verder op linksaf om via de Antwerpsestraatweg het tunneltje richting Zuidgeest op te duiken. Ik rij langs de kaasboerderij en via de Drenck begeef ik me naar De Kloof. Ik laat deze zaak letterlijk links liggen en rij helemaal door richting de golfbaan. Als ik op het eind linksaf de verharde weg weer opdraai valt me op wat een verschillende uitzichten je allemaal hebt.

 

Al snel krijg ik een vergezicht op de kerk en de molen van Wouw en ik besluit die kant eens op te rijden. Nadat ik kerk en molen heb vastgelegd rijd ik door richting Steenbergen o,m met ene lus weer langs Heerle te geraken. Onderweg tref ik een paar prachtige boerderijen, een oud intrigerend herenhuis met 'n stukje Efteling in de tuin.

Verderop geraak ik op een weggetje waar het vol met narcissen staat en andere bloeiende wondertjes.

 

Ik kom op een plekje waar ik wel tien minuten wacht tot de zon, die zich verstopt had achter een wolk, zich weer laat zien. Er staat in een prachtige tuin een schitterende boom met daaronder kleurige tulpen. Dit plaatje moet blaken in de zon voor ik er een foto van schiet.

Zo beland ik al snel richting de heide. Na nog een paar laatste kiekjes bij Vrederust ga ik op huis aan. Het was een mooi tochtje.

 

Effe mee genieten van al dat fraais?