Nieuwjaarsdag – kwart voor twaalf: De eerste duikers van de Bergse Reddingsbrigade begeven zich al in het water van de Binnenschelde.

Nadat in 2011 het doek viel voor de Bergse Nieuwjaarsduik die destijds gehouden werd aan het strandje van de Bergse Diepsluis, was dit de eerste keer dat het weer werd opgepakt in de stad aan De Binnenschelde. Het initiatief ging nu uit van Reddingsbrigade Bergen op Zoom, die daarbij steun kreeg van zwem- en polovereniging De Krabben en personeel van zwembad De Schelp.

Wethouder Patrick van der Velden stak de deelnemers vooraf nog ene hart onder de riem, daarna volgde de warming up. De spieren moesten eerst wel stevig opgewarmd worden voordat iedereen zich in het water van zo’n 9 graden Celsius waagde. De buitentemperatuur van zo’n 6 graden zorgde ook voor de nodige bibbermomenten.

Toen het startsignaal gegeven werd stortten er zich zo’n 80 mensen te water. Het enthousiasme was groot en er was geen enkele aarzeling te bespeuren om in het koude water te rennen of te duiken. Het was klokslag 12:00 uur van het nieuwe jaar toen een Bergse traditie werd herboren. Er stond dan ook flink wat publiek toe te kijken.

Toen de eersten eenmaal aan het water geraakten zag je dat ze al snel over elkaar buitelden. Het viel dan ook niet mee om rennend heelhuids over die gladde stenen aan de kant te geraken. En als je dan ook nog eens blootsvoets bent is het extra oppassen of je tenen stoten. Toch ging heel de meute spontaan te water.

Gelukkig stond er een lekker zonnetje aan de hemel en stond er haast geen wind. Dat maakte het plaatje wel heel vriendelijk van al die mensen die in het water dabberden. Sommigen gingen een behoorlijk stuk het water in, anderen hielden het net een stukje van de kant al voor gezien. Ze bukten even, maakten zich helemaal nat en kwamen rap weer aan de kant.

Een lang leven was de duik niet gegeven, de temperatuur van amper negen graden is natuurlijk niet uitnodigend voor een lange periode van badderen en zwemplezier.  Maar het was voor de meesten dan ook de kick van het meedoen en een overwinning op zichzelf.

Je zag vooral veel groepjes. Soms waren dat vrienden en vriendinnen, of oma met kleindochter, maar ook van een of andere vereniging. Het plezier spatte er bij iedereen vanaf en je zag dus duidelijk dat alle deelnemers het opperbest naar hun zin hadden.

Eenmaal bij de kant geraakt moest je weer oppassen voor die dekselse gladde stenen. Op de kant klauteren bleek lastigere dan er van af springen maar gelukkig reikte men elkaar de hand en zo raakte iedereen weer veilig op het gras. Publiek en deelnemers hadden genoten dus is het nu alweer vooruit kijken naar een nieuwe Nieuwjaarsduik. Deze was geslaagd.

Er waren natuurlijk stoere bikkels die lak hadden aan alles en vooral de temperatuur. Met de slippers in de hand kwamen ze op hun gemakje naar de kant waden. Het was één van de laatste van de nieuwjaarsduikmohikanen want de rest was op dat moment al allemaal op de kant.