Page 53 - Flipbook introductieboekje

Eenmaal bij het crematorium aangekomen stel-
len we ons als motorrijders aan weerskanten
van de weg op. Zo vormen we een erehaag. Als
Richard voorbij komt gaat iedereen nog even
flink aan het gas. Een bruut luidruchtig laatste
groet, erg indrukwekkend. Een afscheid zoals
motorbroeders betaamt.

Bikers wenen niet, zij
rijden in de regen wars
van tranen, emoties weg
gewassen door de wind
en dan verder.

Samen rijden we naar de hemel,
de eeuwige vrijheid tegemoet.
Jij rijdt door de poort, wij trekken
verder, gewoonweg omdat het moet
tot het kampvuur ons ooit verzamelt.

Rust in vrede broeder,
altijd in ons hart.

53