Page 269 - Dagboek van een schrijver
P. 269

Poemtata 2020 - Gedicht opgenomen in bundel







                           Gedicht:  Flonkering

                           Datum:  Oktober 2020



                           De verlegen vale maan streelt
                           de flonkering in je oog

                           waardig een flirt op dit altaar
                           naast het open koude graf.


                           De griffioen kijkt en waakt
                           een streling verboden

                           de droom van wellust teloor
                           nu de laatste liefdesdruppel
                           de karaf ontglipt.


                           Pan zelf zwijgt, frêle klanken vervlogen

                           in deze verboden aanschouwing
                           geluidloos het hart dat klopt

                           aanhoudend in eeuwige betovering
                           verliefd, verloren en verdronken
                           in die flonkering van jouw oog.
                                                                                               269
   264   265   266   267   268   269   270   271   272   273   274