Page 14 - Dagboek van een schrijver

In gesprek met –

Bert Bevers

Februari 2012

Toevallig dronk hij zijn eerste ‘pilske’ in dezelfde horecagelegenheid als nu mijn
stamcafé is. Alleen heette het toen nog van Nijnatten. “Ik mocht als 9-jarig jochie met
mijn opa mee als die ging biljarten. Mijn eerste pilske was een oud bruin met suiker.
Ik mocht er later zelfs met die oude mannen aan de grote ronde tafel zitten waar
allerlei gesprekken plaatsvonden en waar men zat ‘te wippen’. Cees van Nijnatten zat
daar dikwijls tussen, die zat daar dikwijls liever dan dat hij achter de toog stond”. Bert
kan met veel plezier terug denken aan die tijd. Aan die eerste tijd in de
Moeregrebstraat, en later in de Kaatsbaan, maar ook aan zijn vriendschap met Mart
Franken met wie hij zowat opgroeide, heeft hij heel wat herinneringen over gehouden.
Ook aan zijn eerste bemoeienissen met de oprichting van WEL, waar hij vervolgens
Albert Hagenaars tegen het lijf liep. Bert is iemand die van steden houdt. Naast
Antwerpen vindt hij ook Parijs enorm boeiend. Arrondissementen, één van zijn laatste
bundels is een prachtig voorbeeld hoe zijn interesses voedsel voor zijn werk vormen.
Want er is één ding dat heel snel tijdens het gesprek duidelijk wordt: Bert is altijd
bezig met zijn werk. Het is zijn adem, zijn voedsel, en zijn gedachten zijn continu
bezig om vorm te geven. Om over zijn werk te praten is Bert duidelijk, “Ik trek mijn
eigen plan, ik doe geen concessies. Ik houd ook altijd maar één versie van een werk
over. Ik hou immers van het origineel”.

14