Page 264 - Over Berrege gesproken
P. 264

Thuiskomst






                                                                                                         Mijn hart klopt duizend stenen
                                                                                                         in de ademzucht van het verre

                                                                                                         onder het gedruis van de drang

                                                                                                         om vooral verder te gaan
                                                                                                         dan mijn blik kan reiken.



                                                                                                         Mijn hart sterft duizend malen

                                                                                                         in de maalgang van mijn bestaan

                                                                                                         gedraaimolend in emoties
                                                                                                         vergruisd onder de molensteen

                                                                                                         die grinnikt om het leven.



                                                                                                         Mijn hart zal langzaam doven

                                                                                                         in het vuur van mijn geboorte
                                                                                                         als de nacht zich ontfermt over

                                                                                                         de zolang gezochte zielenrust
                                                                                                         in de thuishaven van mijn bestaan.
   259   260   261   262   263   264   265   266   267   268   269