Page 135 - Over Berrege gesproken
P. 135

Over Berrege gesproken – Sjaak Franken






                Heb je nog leuke anekdotes?

                Anekdote 1 ,  As klein manneke ging ik vaak vissen op de Kop van t'Ooft.  Dan liep ik met mun enggultje meej un dobber, en wa wurreme in un
                doske vanuit ut vierkantje deur de Lieve Vrouwestraat , Rijkebuurtstraat  en lengst de kaai meej zun eb en vloed , en bij laag water scheef
                liggende boten en stinkend slik, over de kade van de Spierretus, buitendijks naar de Kop. Ik ving best wel eens wat vis, maar meestal vraten de
                krabben de wurrum van munne naak, en dan deur de snok aan de dobber aalde ik de enggul vaak nogal heftig op, zodat diejje krab gewoon ok
                over de Kop vloog. .


                Maar goed, nouw kommut.  Diddis ok mar éne keer gebeurd or... ik zat déér wir te visse op un stiksnikééte dag, in de felle zon. Vollegus mij adde
                de visse gin onggur deur de itte want zelfs onder water was ut werrum.  Van verveling stook ik mun enggul diep int water en wat er toen
                gebeurde????.... De dobber kwam nie mir bòve. Ik dogt..wasda nouw?¿¿... Ik aalde de enggul uit ut Scheld,  en déér zat me toch un platvis van je
                welste aan. Dun enggul brak bekant in 3en...  Zow... Da beesje paste nouwweluks in  mun plestiek zak.  Up,  even later opnieuw in wurrum aan
                dun aak  en wir ut Scheld in. Wa was ut tog werrum en gin beschutting déér. Een zee vol water,  en verrekke van de dorst. Het was toen één grote
                watervlakte. Ge kon Rilland, Yerseke, en bij eel elder weer, en twee goeie òòge de tilleviesietoren van Goes zien vanaf de Kop. De vloed was
                voorbij, en  het tij keerde richting eb. Weer van verveling deej ik hetzelfde als déérstraks.  Ik docht..wie wit ebbik wir prijs. Dus stak ik dun enggul
                nog eens de dieperik in.. Wa mun òòge toen geloofde, zag ik nie.   De dobber bleef wir onder. Ik gaf een snok aan dun enggul en haalde een dikke
                vette paling bove.. Nouw wier ut lastig,  want die krupt zo de plestiek zak uit. Toen maar een knoop durrin geleerd. ( nie in de paling eej). Daarna
                nog un paar keer zo gespuld met dun enggul,  maar twas afgelope met de vangst.

                Het leek net oftur iemand onder water die bééste aan munne naak zat te binde... Of zou mun dobber te laag eb gezéte,?????.. Én  ut was ok gin
                werrupenggul
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140