Page 11 - Over Berrege gesproken

Het is vele jaren later. De stad gedijt en trekt ondertussen veel

toeristen. De pleintjes zitten vol en de horeca doet goede
zaken. Veel inwoners zijn trots op hun stad, misschien wel te
trots. ‘Waarom zou je naar Breda gaan, waarom naar Den

Bosch, Bergen op Zoom is een veel mooiere stad en er is veel

meer te doen.’ Het wordt van kwaad tot erger als de
arrogantie groeit en ze hun stad al als centrum van de wereld
benoemen. ‘Wij zijn geen “Ollandse” stad, wij zijn echt

Bourgondisch en behoren in het rijtje van Antwerpen en
Parijs genoemd te worden.’

De prijzen rijzen de pan uit en er wordt neergekeken op
steden en dorpen in de buurt. ‘Ons Lieve n’Heer is ’n

Bergenèèr,’ is een kreet die je steeds vaker hoort.

Niemand heeft in de gaten dat in ’t Scheld een vrouwelijk figuur
rondzwemt. Ze stoort zich steeds meer aan de groeiende
arrogantie van de inwoners van de stad die haar ooit zo

vriendelijk ontving. Ze besluit dan ook dat het tijd is voor een
lesje.

Het is op een maandag in april 1972 dat de stad en haar inwoners
opgeschrikt wordt. Metershoge vlammen slaan uit het dak van de

Gertrudiskerk. Ze zijn zelfs te zien als je in de hal op de vierde
verdieping in een van de flats aan de Augustalaan staat.