Page 357 - Dagboek van een schrijver
P. 357
Recensie Drieste Dirk
Mei 2022
In dit boek ga je mee op reis, terug in de tijd, 60 – 70 jaar geleden. Dirk is een jongen, die veel kattenkwaad uithaalt. Hij
heeft er enorm veel plezier in, om buiten te spelen. Komt geregeld thuis met kapotte kleding of met boze buurtbewoners
op zijn hielen. Dirk is niet echt bang aangelegd, maar voor zijn ouders is hij toch wel bang, als hij iets heeft gedaan wat
niet door de beugel kan. Hij groeit op in een warm nest en zijn vader komt voor hem op. Je kunt niet anders dan je hart
openstellen, voor dat prachtjong!
Het speelt zich af in Bergen op Zoom. Je komt zo nu en dan wat Bergs dialect tegen. Dat geeft het boek een streekroman
gevoel. Als je daar uit de buurt komt, zal het speciaal zijn. Het dialect is goed te lezen. Het is voor mij helemaal te
begrijpen. Het heeft soms veel weg van mijn eigen dialect. Er zijn veel overeenkomsten. Dus ik denk dat het voor iedereen
in Nederland te begrijpen is.
Het doet je terugdenken aan de verhalen van je ouders, grootouders of misschien zelfs je eigen jeugd. Ik was als kind ook
veel buiten en soms was het een groot avontuur.
De auteur heeft foto’s geplaatst, deze zijn bewerkt, zodat ze oud lijken. Ze passen hierdoor helemaal in het verhaal. Het
sfeerbeeld, komt zo echt helemaal goed door!
Het krijgt van mij 4,5 sterren.
357
