Page 263 - Dagboek van een schrijver
P. 263
Recensie Woordenstreken
Maart 2020
Het plezierige van een verhalenbundel in het algemeen is dat het de lezer gegeven is om aan het einde van het verhaal,
het boek even weg te leggen om het zonder probleem later weer op te pakken.
Net als in zijn romans hanteert Franken een fraaie, pure en beeldende schrijfstijl. Al naar gelang de sfeer en het genre
van het betreffende verhaal, weet Franken overigens ook de omgeving en zijn personages goed weer te geven. Zijn
dialogen zijn van een plezierige natuurlijkheid en bovendien ziet Franken kans zich prima aan te passen aan het
tijdsbeeld waarin hij zijn verhaal laat afspelen.
“Ondertussen was de stank niet meer te harden. Je hoorde de methaanbellen borrelen tot het bijna een zwaar gerommel
werd. Zo nu en dan hoorde je luide knallen. Het schip leek dieper te liggen dan normaal en ondanks dat de motor op vol
vermogen leek te draaien, kwamen ze slechts weinig vooruit.”
263
