Ton Hendrickx was één van de bandleden van de band waar ikzelf nog als zanger in zat in mijn Juvenaat tijd.
Met de naderende reünie van het Juvenaar moesten ik ook hem natuurlijk aan de tand voelen aan de hand van een aantal vragen. Dit is wat Ton ons te melden had:
• Kun je jezelf in het kort omschrijven?
Ton Hendrickx, 50 jaar, vader van twee zoons en een dochter, zelfstandig ondernemer, schrijver, voorzitter van een voetbalvereniging, ledenraadslid van de KNVB en RvT-lid van een verpleeghuis.
• Je hebt op het Juvenaat gezeten, kun je daar iets over vertellen?
Ik deed eindexamen in 1985 met aardrijkskunde, geschiedenis en vijf talen. Het ‘pretpakket’ in die tijd, zeg maar. Maar daar zat ik niet voor op school. Belangrijker was mijn vijf jaren in de Leerlingenraad, de redactie van de Pudding, de Feestcommissie, de Bar-commissie, de Toneelclub, de vastenactie-commissie, de Medezeggenschapsraad, tot en met de benoemingsadviescommissie voor de nieuwe conrector (Cor de Neijs). Ik was geloof ik ook nog een jaar Sinterklaas. En ik speelde in een band met hoofdzakelijk Juvenaters. Dat studeren was maar bijzaak. Dat was mijn Juvenaat-tijd. Altijd druk met dingen om vooral niet de boeken in te hoeven. Behalve Nederlandse literatuur, ik las veel meer dan vereist was en vroeg notabene toestemming om gelezen boeken van mijn lijst af te mogen halen en er andere op te zetten, omdat ik die mooier vond. Ben Dammers gaf me een vier voor mijn mondeling...
• Wat heeft je Juvenaat tijd jou bijgebracht dat je nog steeds met je meedraagt?
Het bovenstaande: Geef wat je kunt. Doe meer dan verwacht. Mijn levensmotto citeer ik van de Griekse filosoof Epictetus: “Iedereen wist dat het niet kon. Totdat er iemand kwam die dat niet wist.” Dat staat tegenwoordig op mijn visitekaartje en draag ik dus dagelijks met me mee.
• Wat ben je na je Juvenaat periode gaan doen?
Ik wilde journalistiek gaan studeren maar werd (drie keer!) uitgeloot. Inmiddels was ik Rechten gaan studeren. Dat werd geen succes. Ik zei het studentenleven vaarwel en koos voor de richting van mijn ‘droom’ en ging werken bij het communicatiebureau van (destijds voormalig) journalist Ton Planken. Na tien jaar ben ik mijn eigen adviesbureau begonnen. Intussen ben ik bedrijfskundige (MBA) en schreef ik samen met oud-Olympisch hockeycoach en -kampioen Marc Lammers twee management-boeken.
• Wat doe je nu. Kun je daar iets meer over vertellen?
Ik ben organisatie-adviseur, mijn bureau heet Heruitvinder en dat is wat ik doe: Ik help bedrijven, organisaties en managers om zichzelf opnieuw uit te vinden. Binnen dat ‘heruitvind-proces’ bemoei ik me met alle facetten van een organisatie (behalve financiën, want dat zijn altijd de gevolgen en niet de oorzaak), om te komen tot verbetering.
• Waarom ben je dat gaan doen?
Ik volg mijn hart en doe wat ik leuk vind. Ook na 18 jaar zelfstandig ondernemerschap heb ik nog steeds heel veel plezier in mijn werk. Als ik het morgen niet meer leuk vind, stop ik overmorgen.
• Welke dromen heb je?
Haha, secret desires… Ik ben al vijf jaar bezig met een roman. Maar houd het stil. het duurt nog wel even tot-ie af is.
• Hoe sta je in het leven?
Ik krijg graag dingen voor elkaar. Tot nu toe lukt dat heel aardig. Ik heb een schat van een vrouw, die me dat gunt, kinderen die me scherp houden en vrienden die dat ook blijven als iets niet lukt. Dus ik heb alle reden om gelukkig te zijn. Ik zie de zon vaker schijnen dan de gemiddelde Nederlander, denk ik (op het moment dat ik dit schrijf, regent het pijpenstelen hier…).
• Wat betekent Bergen op Zoom voor je?
Bergen op Zoom is één van de zes steden waar ik tot nu toe gewoond heb. Niet meer, niet minder. Ik kom er graag, mijn vader en twee van mijn broers wonen er, dus regelmatig kom ik op bezoek. Drie (voor)weekenden en vijf dagen Vastenavend zijn genetisch gereserveerd, dat kan ik nog steeds niet laten. Ik noem het altijd mijn “wintersportvakantie” (lekker bezig, veel buiten, potje bier).
• Wat wil je bereiken met de koers in je carrière die je hebt ingezet.
Het laatste boek dat ik schreef gaat over “Flow”. Een fenomeen dat mij al jaren bezig houdt. Daar wil ik mee verder, met twee kompanen vorm ik Flow Business Improvement. Daarmee breng ik bedrijven en organisaties in een ‘flow’, een onbewuste staat van euforie die leidt tot veelvoudige effectiviteit van mensen. Daar wil ik mee verder, ik zie nog heel veel mogelijkheden om daarmee nog betere resultaten te boeken.
Groet, Ton