EenWonderlijkAvontuur - Dit keer krijgen we nieuws van Marguerita Le Roy in onze rondgang "wat gebeurde er met de auteur na de lancering van zijn / haar boek op een Boek10 dag van Godijn Publishing".
Boek10 is een initiatief van Godijn Publishing te Hoorn. Het is een droom van Elly Godijn zelf om een groep auteurs, in wiens talenten zij vertrouwen heeft, het voetlicht te bieden middels de gezamenlijke lancering van hun boek. Aanstaande 29 september is het alweer de vierde editie van Boek10, en dat 10 auteurs hun nieuwe pennenvrucht aan het publiek mogen presenteren; ook dit keer in het Theater te Hoorn. Wij van BoZinBeeld.nl / WestBrabantinBeeld.nl waren benieuwd hoe de auteurs van de vorige drie edities deze dag nu eigenlijk ervaren hebben en waar ze nu mee bezig zijn. In deze serie interviews met de schrijvers geven we jullie als lezer een inkijkje in hun leven. Aan het woord: Marguerita Le Roy
Boek 10, de lancering van je boek. Hoe heb je die dag ervaren?
Het was best een hectische dag, die voorbij is gevlogen. Toen ik na een autorit van een uur of drie de schouwburg bereikte, verkeerde ik nog in de illusie dat ik een redelijk ontspannen dag tegemoet ging, waarop ik workshops en lezingen kon volgen en bijkletsen met familie, vrienden en medeauteurs. Midland zat echter in BOOX’ surprisebox van januari en voor in elke verkochte box mocht ik een kaart schrijven. Ik had niet verwacht dat ik daar een halve middag zoet mee zou zijn. Op mijn computer schrijf ik een stuk sneller… Daarna was het tijd voor de lancering van Midland en alle andere boeken; mijn eerste keer op een podium. Dat verliep dan weer wel zoals verwacht. Als een nachtmerrie. Felle lichten. Een briefje om op te spieken en toch niet vinden wat je zoekt. Gelukkig was dat snel voorbij en werd ik beloond met mijn eigen boek. Al met al vond ik het een hele leuke dag, waarvan ik wilde dat ik hem bewuster had meegemaakt. Dus als ik er de tijd voor vind, ga ik zeker naar het volgende SchrijfEvent, zodat ik in alle rust kan zien wat ik die dag zelf nu eigenlijk heb beleefd.
Wat waren de reacties van je achterban, zoals vrienden, familie, collega’s?
Iedereen was ontzettend enthousiast. Trots ook. Het is erg hartverwarmend hoe betrokken iedereen is. Op 9 december had ik een bescheiden achterban en tijdens de signeersessies die daarop volgden, zochten vrienden, familie en collega’s me op, soms zelfs met bloemen. Nog steeds wordt regelmatig aan me gevraagd hoe het met Midland gaat en krijg ik vooral positieve reacties van mensen die het gelezen hebben.
Hoe werd je de volgende dag wakker en kun je je gevoelens onder woorden brengen?
Ik werd veel te vroeg wakker, om vooral niet te laat te komen in de prachtige boekhandel Dominicanen te Maastricht, waar ik mocht signeren. Die hele dag voelde een beetje onwerkelijk aan. Ik kon (en kan) me niet voorstellen dat iemand mijn handtekening in een boek wil, en toch was het zo. Ook was (en is) het vreemd om over Midland te praten. Het is écht nu, tastbaar. Niet meer een hobby die ik enkel met mijn moeder en twee vriendinnen deel. Dat zal vast wel wennen.
Wat voor invloed heeft de lancering gehad op jou als persoon? Zijn er dingen veranderd?
Volgens mij ben ik nog steeds dezelfde persoon. Ik werk. Ik schrijf. Soms verplicht ik mezelf tot iets huishoudelijks. Ondanks dat Midland tussen de andere BOEK10-boeken op mijn bureau staat, voelt het niet alsof ik iets speciaals heb gedaan. Misschien ben ik daar gewoon te nuchter voor. Mensen in mijn omgeving herinneren me eraan dat ik best trots mag zijn op mezelf. Ik ben meer van: ‘Oké. Midland - De terugkeer is er. Mooi. En nu verder met het volgende deel!’
De Boek10 lancering is een behoorlijk traject, van de ondertekening van je contract, tot het voorstellen aan het grote publiek. Hoe heb je dit ervaren en wat was voor jou persoonlijk het meest opmerkelijke?
Het was hard werken. Maar het was leuk werk. En ik heb veel geleerd van de redactie. Het kostte me wel mijn leestijd. Normaal gesproken schrijf ik alleen op mijn vrije dagen, maar daarmee redde ik het niet. Een aantal weken was het dus: werken, eten, schrijven, slapen. De vele uren die het me kostte, waren het echter meer dan waard. Het verhaal werd nog net iets mooier dan het al was. Het opmerkelijkste vond ik hoezeer ik overal bij betrokken bleef. De ideeën voor de omslag heb ik zelf aangedragen en Jen wist er precies van te maken wat ik voor ogen had. Ook de titel is die wat al jaren boven mijn word-document stond en de achterflaptekst is van mijn hand. Van het rood in de redactie kreeg ik het aanvankelijk benauwd, totdat ik het als suggestie begon te zien en ook voor ‘weigeren’ durfde te kiezen.
Welke mijlpalen heb je inmiddels behaald, welke bijzondere momenten wil je met ons (het publiek) delen?
Vast niet geheel onverwacht, maar dat is toch wel dat Midland nu een écht boek is.
Hoe voelt het nou om een Boek10er te zijn?
Dat voelt goed. Een boek lanceren is best eng en het is erg fijn om dat samen met anderen te kunnen doen. Voor de meesten van ons was het de eerste keer en het lucht enorm op als je merkt dat niet alleen jij met bepaalde dingen worstelt. Het zijn stuk voor stuk hartstikke lieve mensen en het is een leuk vooruitzicht om ook in de toekomst met hen samen te kunnen werken. Het is mooi om te zien dat hun verhalen goed worden ontvangen; ik gun ze alle succes van de wereld.
Wat vind je de meerwaarde van het behoren tot een club van 10, Boek10 en het feit dat je nu bij de stal van een echte uitgever behoort?
Ook al spreek ik ze niet elke dag, de meerwaarde van mijn Boek10-collega’s is de wetenschap dat ik er niet alleen voor sta. Ik vind het bijzonder dat ik met mijn vragen ook bij hen terecht kan. Dat we elkaar kunnen helpen, door iemand bijvoorbeeld te wijzen op een evenement dat perfect bij zijn of haar boek aansluit. Of gewoon, dat we leuk nieuws en ervaringen kunnen uitwisselen. De meerwaarde van een uitgever vind ik vooral dat veel ‘rompslomp’ me uit handen werd genomen, zoals een redacteur zoeken, iemand die het omslag ontwerpt, het organiseren van signeersessies… De meerwaarde van Elly als uitgeefster is dat alles bespreekbaar was en ze mijn wensen in hun waarde liet. Voor mij is dat erg belangrijk, want ik had er best moeite mee om Midland uit handen te geven.
Zijn je dromen veranderd sinds Boek10 en kun je ons daar meer over vertellen?
Nee. Mijn dromen zijn niet veranderd. Ik hoop nog steeds op een twee- of driedaagse werkweek en voor de rest schrijf ik het liefst.
Wat zijn je volgende plannen?
Ik zie ernaar uit om dit jaar met de andere fantasyauteurs en onze boeken naar festivals te gaan. Om Midland - De terugkeer te verkopen, vanzelfsprekend, maar ook om met mensen te praten die net zoveel van lezen houden als ik. Daarnaast ben ik inmiddels druk bezig met het herschrijven van boek twee. De ruwe versie is er allang; ik hoef er alleen nog iets moois van te maken.