Een leuk tripje.  Dat was wat wij voor ogen hadden. Wij is, mijn broers Henk en Sjef Franken, de maat van mijn vader Frans Delrue en mijn persoontje. Sinds we vorig jaar met z'n vieren naar Duitsland geweest waren, hadden we afgesproken dat we dat meer moesten doen. Dus zaterdag 13 april stond ik al om kwart voor zeven bij Henk voor de deur. Daarna was Frans aan de beurt en vervolgens pikten we Sjef op. Al snel hadden we Brussel achter ons en de vallei van de Maas wachtte ons al op. Zoals gewoonlijk nam ik de afslag Namen om dan al snel de kronkelige weggetjes langs de Maas te volgen. Zo zagen we Dinant en al snel doemde Givet op. Het was mijn bedoeling om de kastelenroute in de Franse Ardennen te rijden, maar de wegenbouwers van Givet hadden daar andere gedachten over. We werden de Maas over geleid. Ik probeerde nog rechts af te buigen om toch weer aan deze Europese rivier te geraken. Een klein weggetje leek uitkomst te bieden. We trokken door een klein idyllisch dorpje en werden wat opgehouden door een tractor met aanhangwagen met twee koeien er in. Ook reed een man op de kar mee die voortdurend sprak met de chauffeur van de trekker. Ze moeten zich een kriek gelachen hebben om die domme 'ollandais' want we belanden prompt in een koeieveld. Nergens had een bord aangegeven dat dit een doodlopende weg was, maar we moesten wel degelijk omdraaien. Eenmaal weer op een normale weg aanbeland vervolgden we onze weg naar Beauraing. We bleven maar op het Belgische grondgebied, daar konden we tenminste de borden vertrouwen. Bastogne zagen we voorbij komen, Rochefort, La Roche en Durbuy. Onderweg hebben we een paar leuke terrasjes 'gepakt'en onderweg veel genoten van elkaars gezelschap en van de schitterende natuur. Zoveel moois, en dat op amper anderhalf uur afstand van ons Bergse Krabbegat. Kijk hier onder maar eens voor een impressie.