Yessss, ik ben trots op het feit dat Uitgeverij BoekenIndustrie voldoende geloof en vertrouwen in mijn oorlogsverhaal heeft om het voor mij te gaan uitgeven en mij te begeleiden in de promotie van mijn nieuwste boek.
Het was in de nacht van 4 op 5 mei dat ik om half vier in de nacht begon aan het oorlogsverhaal. De vele programma's, documentaires en praatshows maakten mij ineens pijnlijk duidelijk hoe weinig mensen nog in leven zijn die de 2e Wereld Oorlog echt hebben geleefd en beleefd. Nu de eerste generatie ons ontvalt, en de tweede generatie (zij die de verhalen mochten aanhoren) ook al van boven gemiddelde leeftijd is, worden we steeds meer overgeleverd aan de geschiedenisboekjes. En we weten allemaal dat die, geschreven als ze zijn door de overwinnaar, behoorlijk zwart wit zijn en weinig ruimte tot nuance bieden. Ik wist gewoon dat het nu de tijd was om de verhalen, die ik zelf van overlevenden uit Nederland en Duitsland had aangehoord, op papier te zetten. Het resultaat is een fictie verhaal dat wel gebaseerd is op de belevingen van hen die de oorlog hebben meegemaakt en geleefd: 'In de Schaduw van de Waarheid'.
Nu kwam de tweede fase. Hoe ging ik het boek aan het publiek brengen? Zou ik het in eigen beheer doen zoals ik mijn eerste boek en mijn eerste gedichtenbundel gedaan heb? Of ging ik toch weer naar die schier onmogelijke taak om een uitgeverij te vinden die met mij in zee wenste te gaan? Enfin, ik zette gewoonweg de stap en heb een aantal uitgeverijen benaderd. Is het omdat mijn portfolio inmiddels al aardig wat prijzen toont waarbij mijn werk in (internationale) bundels is opgenomen? Is het 't feit dat ik reeds een boek en een bundel op mijn naam heb staan? Ik weet het niet maar waar bij mijn eerste boek niemand interesse had, ik zelfs haast geen reacties kreeg, waren er nu al binnen een week een twintigtal mails in mijn brievenbus.
Er was er één die er boven uitstak, al direct van het begin: Uitgeverij BoekenIndustrie!. Zij waren de eerste die met een echte inhoudelijke reactie kwamen:" Hartelijk dank voor het toesturen van uw werk. Wij zullen het met zorg bekijken en ik kan u wel alvast zeggen dat ik, woordvoerder van uitgeverij Boekenindustrie, bijzonder geïnteresseerd ben daar mijn familie veel in de oorlog heeft meegemaakt."
Nauwelijks zes dagen later hing Pim van Bommel, de woordvoerder, aan de telefoon. In een bijzonder aangenaam gesprek sprak hij vol vuur over het boek en het verhaal op zich. Ze wilden dit absoluut gaan uitgeven. Natuurlijk was ik trots, maar ik heb ondertussen leergeld betaald. Ik weet dat er van alles beweerd wordt maar wat gaat zo'n uitgeverij nu voor je doen? Met dat in het achterhoofd, en ook nadat ik het contract gelezen had, besloot ik om een aantal kritische en voor mij hele belangrijke vragen te stellen: Als ik zelf een presentatie organiseer, wie voorziet dan in een aantal boeken die ik direct ter plaatse kan verkopen? Wie voorziet in een aantal exemplaren die ter recensie verstuurd worden? En bovenal, wat gaan jullie als uitgeverij concreet doen om mij als schrijver, en in dit geval ook het boek, onder de aandacht te brengen van een groter publiek? Iedereen kan het digitaal in de etalage leggen bij een Bol.com of een Centraal Boekhuis, maar als niemand mij kent zal niemand naar mij zoeken?
Ik moet zeggen, in alle vragen die ik stelde vond ik louter positieve antwoorden. Hier een Uitgeverij die werkelijk actief aan de slag gaat. "Naast de promoties op social media en rechtstreeks naar de boekwinkels toe, neemt Boekenindustrie ook het initiatief om het boek en dus ook de auteur via persberichten bij alle voorkomende media, dus kranten, tijdschriften, magazines, radio- en tv-programma's binnen te krijgen, daarbij worden ook enkele bejaardenhuizen niet overgeslagen daar ook daar een belangrijk deel van je publiek zal zitten. Dit is een uitdaging, maar gezien het onderwerp lijkt het Boekenindustrie wel haalbaar. Mocht er dus bijvoorbeeld een tv-programma geïnteresseerd zijn, dan wordt de auteur met enkele gratis recensie exemplaren naar de studio gestuurd voor de opname. Inderdaad worden enkele recensenten voorzien van een exemplaar en worden hun recensies gebruikt in de verdere promotie.
Sonn, ik kan hele mooie praatjes ophangen, misschien wel mooier dan dat het is, maar daar schiet niemand wat mee op en dus doe ik dat niet. Uiteindelijk beslist het kopende publiek of je boek een succes wordt. Boekenindustrie probeert dit te beïnvloeden op de manier die ik je heb voorgelegd. Het zou ook voor Boekenindustrie erg zuur zijn als het doel niet bereikt zou worden. Het zou een financieel verlies voor Boekenindustrie worden en dat willen wij niet en dus zullen wij er alles aan doen wat in ons vermogen ligt om het tot een succes te kunnen brengen."
Ik wist wat ik weten wilde, de antwoorden waren eerlijk en duidelijk. Daarnaast zijn de voorwaarden gunstig en is het contract helder. Kortom, ik heb ja tegen BoekenIndustrie gezegd. Nauwelijks twee minuten nadat ik mijn instemmende mail verstuurd had ging de telefoon al:"Sonn, dit is veel persoonlijker dan een mail terug sturen." Het was Pim die me bedankte voor het vertrouwen dat ik hen stelde. Het werd een gesprek van ruim een half uur waarin we over van alles en nog wat spraken.
Het wordt een spannend avontuur, dit traject van het nieuwe boek. Het was vooral het geloof in het verhaal zelf, en het belang om het NU uit te geven die me eigenlijk in deze uitgeverij aanspraken. Met daarbij natuurlijk het enthousiasme en de persoonlijke benadering. Ja, ik kan met honderdentien procent zeggen dat ik dit nieuwe avontuur met vertrouwen instap omdat BoekenIndustrie mijn partner hier in wordt. De voorwaarden zijn er, ik hoop met heel mijn hart dat het publiek ook het geloof in het verhaal krijgt en dat mijn boek een succes wordt.
Hou dus de site van mij (www.bozinbeeld.nl / www.westbrabantinbeeld.nl) in de gaten, als ook die van BoekenIndustrie en op facebook natuurlijk. En let op, een presentatie in Bergen op Zoom gaat er aan komen!