Het is zaterdag 26 november en het belooft een bijzonder avondje te worden. Een gezellig avondje met een etentje vooraf en dan een leuke stadswandeling door de mooie Bergse stad. Een bijzondere avond zei ik net, en dat komt omdat ik een uitje heb met mijn collega’s. En ja heus, deze collega’s zie ik dagelijks in Roosendaal waar ik in het ziekenhuis werk. Je kunt je dus voorstellen wat voor opmerkingen ik tevoren al gehoord heb.

 

Het etentje laten we ons welgevallen en dan is het wachten op de stadsgids. Stipt om half acht komt hij aan. Hij ziet er uit zoals een stadsgids er uit hoort te zien; gele jas om van verre herkend te worden, een vriendelijk gezicht en een goede stem die je twee blokken ver nog hoort. Zo trekken we over de Grote Markt en slaan we af de Lievevrouwestraat in. Op weg naar de gedempte haven wordt onze aandacht getrokken door een lint dat de doorgang bij de Gevangenpoort afsluit. Er ligt een figuur onder een laken, en diverse attributen zijn omcirkeld met krijt. We wanen ons in een aflevering van Baantjer, want De Cock (met ceeooceekaa) treedt ons al tegemoet en begint te verhalen dat er hier een moord is gepleegd. Voor we het weten is de groep in vier kleinere groepjes verdeeld en krijgen we allerlei papieren mee. Politierapporten met profielbeschrijvingen, omstandigheden en een plattegrond van de Bergse binnenstad. Aan ons is de taak om uit te zoeken wat er gebeurd is, en wie de dader is. Zo worden we langs een aantal kroegen geleid waar een aantal van de hoofdverdachten zich ophouden. Niks geen stadswandeling dus, we zijn in een echt moordspel verzeild geraakt. In de eerste kroeg, De Markies, komen we een pastoor tegen. We vuren een spervuur aan vragen op hem af. We hebben van tevoren onze strategie uitgezet en hebben een stel sneaky vragen opgesteld zodat we na het ontvangen van alle antwoorden perfect kunnen vertellen wat er nu werkelijk gebeurd is. Maar ja het is een echte pastoor, dus je wordt er niet veel wijzer van. Op naar de volgende kroeg, het Groene Paard. Daar krijgen we te maken met een ruwe zeebonk die in eerste instantie nogal agressief over komt in zijn antwoorden. Het feit dat hij met een groot mes zit te spelen doet ook een duit in het zakje, evenals zijn politie verleden: een duistere man dus. Als we buiten komen zijn de speculaties niet van de lucht, met als resultaat: niets dus. We weten nog niets. Na een bezoek aan de Grote Slok, waar een alleraardigst hoertje ons op wacht met een blauw oog weten we het niet meer. Sex en drugs, daar voor weten we nu wel waar we moeten zijn. De Saeck, waar de vriend van de vermoorde zit moet uitsluitsel brengen. En yes we weten het!! Denken we...

 

Alle hoofdpersonen uit het moordspel zijn echte acteurs. Ze gaan zo in hun rol op en haast geen enkele vraag kan hen uit die rol duwen. Zo komt het geheel behoorlijk geloofwaardig over en zit je als deelnemer te wordstelen met de vraag hoe hier mee om te gaan. Van je tevoren opgestelde vragen blijft rap weinig over.

 

Het moordspel leidde ons langs gezellige plekjes in de Bergse binnenstad, met de nodige bezoekjes aan leuke kroegen. Gelukkig maar, zo komen we tenminste aan het benodigde quota drank, of fris..., of koffie. Wat de liefhebber maar wil. Bij het ontrafelen van het mysterie worden we geconfronteerd met alle ingrediënten voor een opperbeste soap, of juist die speciale Baantjer episode. Relaties die onder druk staan en resulteren in ruzies, sex en drugs. Niet alleen het gebruik van drugs, maar juist ook de handel er in. Nietsnutten van mannen die profiteren van hun vriendin, of juist de gevaarlijke mannen die nauwelijks met hun ogen knipperen als het gaat om het gebruik van geweld; getuige hun politierapporten. De gezalfde aanwezigheid van vertegenwoordigers van het geloof doet ook een duit in het zakje. Zoals gezegd is de groep die dit Moordspel organiseert bijzonder veelzijdig. Het zijn allemaal stuk voor stuk toneelspelers die alle deelnemers telkens weer het beentje wippen met hun onverwachte antwoorden. Hoe verder je graaft, des te minder je er van snapt. Voor je het weet ben je al uren onderweg; het ideale avondje uit dus als je eens met een groep op stap wilt. Iedere deelnemende groep wil winnen. En wij? Hmm, we waren na het vertrek bij de Saeck zo zeker van onze ‘zaak’. Niets was minder waar, we hadden het helemaal verkeerd. Wij niet alleen trouwens. Toen we terug in de Markies kwamen, waren alle sleutelspelers aanwezig om tekst en uitleg te geven. Niemand had de moord opgelost. Toch was er een winnaar. Het was groep D die als enige het moordwapen had geraden. Wie die moordenaar nu was? Ik zou zeggen, neem eens deel aan zo’n moordspel. Voor info Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.