Ad Rooms presenteert op 3 juni zijn nieuwe boek: "De Jaren '80 - Doemdenkers en Positivo's"

Wie de naam Ad Rooms hoort vallen denkt onmiddellijk aan de krant. Brabants Nieuwsblad, BNdeSTEM, zo maar wat dagbladen waar jarenlang zijn bijdragen in stonden. Maar zijn schrijfwerk gaat veel verder dan het verslaan van het nieuws. Wie kent niet de serie 'Het rijke Roomse Leven"? 'Ik heb daar zoveel reacties op gekregen, en nog trouwens. Als ik met een pilsje op het terras zit beginnen ze er weer over.' 

Het Noord Brabants Museum wist Ad te vinden toen ze een tentoonstelling aan het voorbereiden waren, of Ad bij die expositie een boek kon schrijven. Het ging over grote gezinnen. 'Weet je Sonn, het gaat allemaal om nostalgie. Mensen halen graag die verhalen van vroeger terug.' 

Vorig jaar belde het museum weer. Ze hadden een nieuw project: de jaren '80! 'Dit is een periode waarin eigenlijk heel veel gebeurd is. Waar ook veel over geschreven is. Je had de crisis, op Woensdrecht zouden kruisraketten geïnstalleerd worden, daartegen kwamen weer de demonstraties. Heel Nederland leek op de been te komen, ook tegen allerlei economische maatregelen die de regering nam of de kroning van Beatrix. De dreiging van het Oostblok was natuurlijk nadrukkelijk aanwezig. Mensen waren angstig, pessimistisch over de toekomst ook. Maar langzaam kwamen ook de positieve gevoelens naar voren. Prachtig natuurlijk dat het Nederlands elftal Europees kampioen werd in '88. Daar ontstond eigenlijk de traditie om je helemaal in het oranje te hijsen als Nederland moest voetballen.'

Ad vertelt honderduit en ik krijg nauwelijks kans om alles op te schrijven. 'Mijn vraag was, hoe vang ik dit alles in een boek zonder dat het een opsomming van feiten wordt, zonder dat ik ga herhalen wat al geschreven is?' Ik zie de worsteling bij Ad. Het lijkt me dan ook geen sinecure om vanuit een andere invalshoek dit onderwerp aan te roeren. Toch is Ad er in geslaagd want hij ging zich focussen op de beleving van de mensen zelf. Het is het verhaal hoe zij die periode beleefd hebben. Zo kom je bij het verhaal van Frans Schulte, commandant van de vliegbasis Woensdrecht, die opeens te horen kreeg dat juist zijn basis gekozen werd om de kruisraketten te stationeren. Zie daar opeens de tegenreacties toen Nederland daar weet van kreeg en demonstranten massaal opdraafden. Ik ken het verhaal maar al te goed met een broer die hospik was op Gilze Rijen maar nu ineens naar Woensdrecht moest. Hoe wanneer er een ambulance moest uitrukken eerst de poort schoongeveegd werd waarna de ambulance eindelijk weg kon. Het was een spel tussen bewaking en demonstranten en hier ontstond dan ook de kreet: "Ontdek je hekje". 

Zo komen er heel wat anekdotes voorbij waarbij Ad verwijst op de meer leuke verhalen:'Je had voor het eerst het Jeugdjournaal, Bassie & Adriaan, maar ook iets als de Soundmixshow.' Uit alles blijkt dat Ad zich helemaal in de belevingswereld van de mensen zelf heeft gestort. Het zijn die belevingsverhalen die zijn vastgelegd en juist dat biedt ons een uniek kijkje op die periode van de jaren '80.

Het is overduidelijk dat Ad Rooms veel plezier aan het proces van het schrijven heeft gehad. 'Het is natuurlijk wel een beetje kicken. Ik vind het leuk om zo bezig te zijn en een resultaat te zien. Nu kunnen mensen er nog over vertellen. Die beleving moet vastgelegd worden.' 

Daar is Ad dus prima in geslaagd. Maar de volgende opdracht lonkt al. 'In het kader van Maria Ommegang 75 jaar hebben ze mij benaderd om hier ook een en ander van te "vangen"'.  Grijnst Ad.  Wordt vervolgd dus.

Op 3 juni start de tentoonstelling in het Noord Brabants Museum te Den Bosch voor de duur van maar liefst vier maanden. Vanaf die dag is het boek ook te koop in de boekhandel.