Peet Bakx van de BSD fractie kwam deze vraag van jongeren de laatste tijd regelmatig tegen.

Het was voor hem de aanleiding om middels een brief bij het College van Burgemeester en Wethouders aan de bel te trekken.

“Geacht College,

Ons bereiken steeds meer berichten van Bergse jongeren die naarstig op zoek zijn naar betaalbare en goede woningen. Velen staan ingeschreven, maar komen niet in aanmerking voor goede huisvesting en/of kunnen de hoge gevraagde huurprijs niet betalen. Ook in de koopsector is het onmogelijk voor deze jongeren een hypotheek te krijgen. Kortom: men zit in een vacuüm. Vaak zijn deze jongeren aangewezen op antikraak woningen (Vijverberg en Scheldeflat). Maar ook dit brengt geen soelaas, omdat dit tijdelijke woningen zijn.”

Voorts wijst hij er op dat er wel allerlei bouwprojecten van start gaan, maar dat de betreffende woningen ver buiten bereik van met name jongeren blijven. Hij gaat verder:”In een van de commissievergaderingen kreeg ik te horen dat de gevraagde grondprijs meegroeit met hetgeen wat er geplaatst/gebouwd wordt. Dus met andere woorden, dure projecten hebben een hogere grondprijs opbrengst. Het is dus verleidelijk om te zeggen dat deze gemeente van zins is om zoveel mogelijk dure projecten te ontwikkelen dan minder dure, omdat de opbrengst hoger zal zijn.”

Het BSD fractielid stelt dat er goedkope en deugdelijke sociale woningbouw mogelijkheden zijn zoals het ABG daar een voorbeeld van is. “Dit zijn prachtige woningen voor onze hulpbehoevende bejaarden. Prima. Zulke projecten kunnen en verdienen ook voor jongeren aandacht.”

Eigenlijk boort Peet Bakx een prangende vraagstuk aan als het gaat om woningbouw. Steeds meer en vaker zijn de gebouwde huurwoningen van een buitencategorie als het om huurprijzen gaat. Dat is voor mensen met een behoorlijk inkomen al een probleem omdat die steeds meer buiten de boot vallen en aangewezen zijn op particuliere huur. Mensen met een mager inkomen zoals jongeren en ouderen kunnen de reguliere huurwoning al helemaal niet meer betalen.

Wrang is dat vandaag de dag een koopwoning vaak financieel aantrekkelijker is dan een huurwoning. Maar ja, dan komen er weer allerlei andere spelregeltjes aan te pas waarbij met name jongeren problemen hebben met de financieringsaanvraag.

Het levert behoorlijk veel problemen op zodat de vraag van de BSD fractie meer dan terecht is: hoe gaat de Bergse gemeente om met dit vraagstuk?

Overigens mag je steeds meer de vraag stellen wat het doel en de waarde van een huurcorporatie is? Waarom wordt er steeds vaker in dure en grote projecten geïnvesteerd en wordt het aanbod aan de onderkant van het stelsel van huurwoningen steeds meer uitgehold? Lijkt het er op of bestuurders meer belangstelling hebben voor ego of verdienste??