Merck toch hoe Sterck, de Cultuur Historische groep, Wilde meer aandacht voor het garnizoensleven van Bergen op Zoom en voor het Geuzenlied 'Merck toch hoe Sterck'! Dat lukte zaterdag opperbest.
Wie het plein achter het Groot Arsenaal opliep werd direct ontvangen door een militaire kapel. Hier hoorde je voor het eerst ‘Merck toch hoe Sterck’, en het zou niet voor het laatst zijn die middag. De sfeer nam je direct mee naar vervlogen tijden waar Bergen op Zoom door de eeuwen heen een echte garnizoensstad was.
Het CQ Koor wachtte het publiek op voor het pand het Groot Arsenaal. Ook hier hoorde je het fameuze Geuzenlied want de organisatie wilde nadrukkelijk dit lied en het rijke garnizoensleven van Bergen op Zoom meer aandacht geven. Daarnaast kwamen er nog allerlei liederen voorbij die dit moderne koor in haar ‘arsenaal’ heeft.
Wethouder Arjan van der Weegen was ook aanwezig om dit culturele spektakel in zich op te nemen. Bergen op Zoom als stad is naarstig op zoek naar nieuwe vormen om zich als culturele en toeristische stad te promoten en op de kaart te zetten. ‘Het Belegh van Bergen – 400 jaar Merck toch hoe Sterck’ is zo’n manier!
De Cultuur-Historiche groep Merck toch hoe Sterck nam ons mee naar het verleden. Herberg ‘In de drei Houfeijsers’ was de locatie waarin zich het toneelstuk afspeelde. Als vanouds was de groep natuurlijk weer perfect in klederdracht vanuit de tijd van Spinola en stortten de leden zich met volle vaart in het spel.
Het toneelstuk ‘In kanne en kruicke’ neemt ons terug naar de tijd toen Bergen op Zoom onder beleg lag van de Spanjaarden. Vol verve wordt verteld hoe de stad verdedigd werd, zelfs Michiel de Ruyter komt nog voorbij, en meerdere malen wordt het ‘Merck toch hoe Sterck’ gezongen. Het mooie was dat het publiek spontaan meezong.
Het toneelstuk snapten ze nog niet helemaal maar toch waren een paar van de kleinste aanwezigen in vol ornaat gekleed. Dat belooft wat voor de toekomst want je kon deze middag meer kinderen in de ouderwetse klederdracht zien lopen. Trouwens, ook bij het toneelgezelschap zaten piepjonge spelertjes.
Instructeurs van De Zwaardkring waren aanwezig om tussen de bedrijven door uitleg te geven over de verschillende soorten zwaarden en de manier waarop er mee gevochten werd. Maar het leukst is natuurlijk om dit zelf uit te proberen. De jeugd liet zich deze lessen dan ook niet ontzeggen en deed fanatiek mee.
Het weer zat behoorlijk mee want een lekker zonnetje brak door en ook mede daardoor was het goed gevuld daar bij de Familie Nuijten die het terrein van het Arsenaal beschikbaar hadden gesteld voor dit evenement. De entourage van het Groot Arsenaal zelf, dat imponerende gebouw, helpt daar natuurlijk ook aan mee.
Het publiek smulde van deze middag. Er was namelijk nog veel meer. Maarten Stalpers bracht Barok in een modern jasje, initiatiefgroep Interbellum toonde hoe het soldatenleven er uit zag tussen beide wereldoorlogen, Romano Groffen zorgde voor de inwendige mens en natuurlijk was er ook voorzien in een ‘natje’. Maar eerlijk is eerlijk, de show werd gestolen door het toneelspel.
Wie na een lange middag, moe en voldaan zoals dat heet, het terrein van het Groot Arsenaal afkwam moest eerst nog langs een poortwachter. De soldaat stond stram in de houding en gaf geen krimp. En dat terwijl hij er al vanaf het eerste begin stond! Wat een overgave.
