24 april 2005 was het zover, zeven mensen die graag muziek maakten, en een hart voor de Bergse Vastenavend hadden, besloten een eigen Dweilband te beginnen.

2006 zou het jaar voor de eerste actie worden. Al snel bestond het gezelschap uit 10 muzikanten en er werd naarstig naar een goede naam gezocht. Iemand opperde om het publiek te laten kiezen en zo geschiedde. Zo’n 51 namen werden aangeboden en de uiteindelijk gekozen naam was NieTeMoeielek. Bergen was een nieuwe dweilband rijker. Nu in 2011 is het gezelschap gegroeid tot twaalf mensen en bestaat het instrumentarium uit slagwerk, trombones, trompetten en klarinetten. De thuishaven werd al snel gevonden in een gelegenheid in de Steenbergsestraat dus het oefenprobleem was gelijk opgelost. Het geeft de ploeg direct de mogelijkheid om na het oefenen samen nog een gerstenatje te delen. Want gezelligheid staat voorop bij de ploeg. “We zijn verliefd op het samen maken van muziek, houden van de Vastenavend, maar bovenal moeten we het wel samen gezellig hebben”, is één van de opmerkingen als je praat met de groep. Die gezellige sfeer merk je ook direct op als je de mannen en vrouwen op vrijdagavond tegen het lijf loopt. De leut druipt er af als je het op z’n Bergs mag zeggen. Als vrij jonge band zijn ze nog enigszins op zoek naar een eigen muziekstijl, iets wat ze echt uniek maakt ten opzichte van andere bandjes. Vandaar ook dat de act wat minder aandacht krijgt. De keuze voor het repertoire wordt gezamenlijk gekozen. Er worden liedjes ingebracht tijdens de repetitie en samen beslissen ze welke ze gaan spelen. Voorop staat wel dat iedereen zich er in kan vinden en dat ze het allemaal naar de zin hebben. Op de vraag of ze zich nog eens buiten de Vastenavend om zien spelen wordt er hier en daar een wenkbrauw opgetrokken en krabbelt er een eens aan zijn hoofd. “Momenteel zijn we een echte Vastenavendband, maar zeg nooit nooit, want we hebben er bijvoorbeeld ook een aantal jazz liefhebbers bijzitten, en we zijn wel serieus in de muziek zelf”. Het motto voor dit jaar is ‘Beken mar kleur as leutig opke de Vastenavend deur’. Ze kijken enorm uit naar de Vastenavend. Ze zijn één van de eerste dweilbandjes die weer na de zomer beginnen te repeteren, en al die avondjes oefenen maakt ze hongerig naar het echte werk. Ze zijn betrokken bij de officiële gedeelten zoals de intocht en de optocht, maar ook het dweilen zelf door de straatjes en langs de cafeetjes houdt ze wel bezig deze Vastenavend.